Hawaii is het grootste eiland van deze groep het belangrijkste
is echter Oahoe, met de hoofdstad Honoloeloe en met meer dan
de helft van de 450.000 inheemschen.
De eilandengroep werd in 1527 door gestrande Spanjaarden en
later door Juan Gaetano in 1555 opnieuw ontdekt. De beroemde
ondekkingsreiziger Cook doopte de groep in 1778 naar zijn
beschermer, graaf Sandwich, de Sandwich-eilanden. Het Ame-
rikaansche contact met de Hawaii-groep ontstond door de wal-
vischvaarders, die rond Kaap Hoorn zeilden naar het n. deel van
den Pacific en onderweg deze eilanden aanliepen voor het uitvoeren
van herstellingen en het innemen van water en versche voedings
middelen. In 1820 kwamen de eerste Amerikaansche zendelingen
aan, weldra gevolgd door handelaren. In 1854 annexeerden de
Vereenigde Staten de eilanden op verzoek van de inboorlingen.
Interne moeilijkheden (Indianen, negerslaven, burgeroorlog)
beletten den Amerikanen voorloopig, het bestuur over het afge
legen gebied daadwerkelijk uit te oefenen. Eerst in 1893, nadat
burgeroorlogen op de Hawaii-groep hadden gewoed, werd aldaar
het Amerikaansche gezag gevestigd onder protest van
Japan
De groote bronnen van inkomsten vormen thans de suiker en
de ananas vóór 1940 kon men er ook het toeristenverkeer onder
rekenen.
De groei der suiker- en ananasplantages ging gepaard met een
stijgende vraag naar goedkoope arbeidskrachten. Dit is de oorzaak,
dat thans rond 155.000 Japanners op de Hawaii-eilanden wonen,
d.i. 35 van de totale bevolking. Wanneer men nu weet, dat
het aantal Amerikaansche inwoners 100.000 bedraagt, dan is het
duidelijk, dat de Japanners, die voor het grootste deel Amerikaan
sche staatsburgers zijn, uit defensie-oogpunt een probleem op
zichzelf vormen.
Het is aan den grooten Amerikaanschen marine-strateeg admi
raal Mahan te danken, dat de strategische waarde van het 3900 km
van San Francisco gelegen Hawaii werd onderkend, hoewel een
dermate vooruitgeschoven basis toen voor Amerikaansche marine
kringen weinig aantrekkelijks had. De haven van Honoloeloe biedt
slechts ligplaats aan een betrekkelijk klein aantal schepen, zoodat
werd gezocht naar een betere ankerplaats. Men vond die in Pearl
Harbour, een uitgestrekte baai, 19 km w. van Honoloeloe. De
baai is door twee schiereilanden in drie deelen verdeeld, waarvan
het oostelijke bassin, „East Loch" genaamd, zoo groot is als de
andere twee te zamen. In dit bekken ligt het Ford-eiland.
De oppervlakte van het beschutte water, dat een diepte heeft van
1334 m> is ruim genoeg om aan de geheele Amerikaansche vloot
ligplaats te bieden. Het eenige bezwaar vormde een koraalrif voor
den nauwen ingang, waardoor alleen schepen met weinig diepgang
konden binnenloopen. Een nauwkeurig onderzoek wees echter uit,
dat het rif vlak tegenover den ingang niet uit koraal doch uit
1171
