1236
ze zullen overigens wel teniet worden gedaan door vergrooting van de
zuiverheid van den bomworp. De eenige te voorziene wijzigingen zijn der
halve evengenoemde vergrooting en de toename van het aantal bws. Dit zou
dan ten gevolge kunnen hebben, dat ook aanslagen uit zee heter door de
lustrkrn. kunnen worden bestreden, zoodat ook daarvoor in de toekomst
minder kustwerken noodig zullen zijn.
Het ongelukkige verloop van de krijgsverrichtingen in Noorwegen, Frank
rijk, Griekenland en Kreta en het feit, dat dit grootendeels is te wijten aan
het ingrijpen van de D. lustrkrn., vindt ook in de militaire pers zijn weerslag.
In het Augustus-nummer van het uitstekend geredigeerde Br. blad Fighting
Forces zocht een tweetal schrijvers de oorzaak in de h.i. onjuiste organisatie
van de Br. lustrkrn., de centralisatie in de zelfstandige R.A.F. Deze stemmen
verdienen zeker aandacht, vooral nu eenigen tijd geleden in Amerika een
koor den kreet heeft aangeheven voor een zelfstandig luchtwapen ter ver
vanging van de bij de L.Kn. en het A.H.K. ingedeelde land-lustrkrn.
De eerste is van Saggitarius (The case for an army air arm, F.F. '41/III).
Hij wijst erop, dat het succes van de gecombineerde actie van gnl. Wavell en
luchtmaarschalk Longmore (èn adm. Cunningham in Lyhië niets bewijst
men had daar te doen met It. en niet met D. Overal waar men de laatsten
tegenover zich vond, delfden de Britten het onderspit. Geen wonder. In de
verdediging van het rijk is de R.A.F. de soldaat, die de speer werpt, de
vloot de schilddrager en het leger de met een dolk bewapende gepantserde
strijder. En het gevecht met den dolk ligt den speerwerper niet De instel
ling van het army cooperation command heeft de moeilijkheid niet opgelost
omdat het, anders dan de fleet air arm, een deel blijft van de R.A.F., niet de
wijze van optreden kent van het leger en daarmede zijn nooden en behoeften,
terwijl voor de landmacht-officieren het omgekeerde geldt. En er is, aldus
gaat Saggitarius voort, zeker bij het opmaken van de operatie- en gevechts
plannen, geen tijd om elkaar op de hoogte te stellen. Dat is ook de voor
naamste reden geweest, waarom de Royal Navy met succes heeft ge
vochten voor eigen lustrkrn. Bovendien zullen leger en vloot het vlg. slechts
beschouwen als een nuttig hulpmiddelhet leger zal er als regel niet meer
in zien dan snel door de lucht verplaatsbare bijn., mitrn. of mrtn., hetgeen
in de oogen van den R.A.F.-man ketterij is. Het moet zijn als bij de Duitschers,
waar het leger zoowel op den grond als in de lucht ten strijde trekt.
Het is merkwaardig, dat schrijver hier geheel niet ingaat op het feit, dat
de D. lustrkrn. toch ook zijn gecentraliseerd in een zelfstandig wapen. Kan
men zijn overige opmerkingen onderschrijven, dit gedeelte van zijn betoog is
daarom weinig overtuigend. De fout moet elders schuilen. Laten wij het
ronduit erkennende Geallieerden hebben het gebruik, dat de D. van hun
vlgn. in samenwerking met vewn. hebben gemaakt, niet voorzien, hebben
het daarvoor geëigende materieel niet of niet in voldoende hoeveelheden
aangeschaft, en die samenwerking niet beoefend.
Na zijn min of meer academisch betoog gaat schrijver over tot het doen
van enkele suggesties. Allereerst wat betreft het aantal vlgn. van de leger-
lustrkrn. minstens 2 toestellen per bat. inf. of section vewn. en minstens 1
per bij., deel uitmakend van de vermelde eenheden. Deze vlgn. moeten op de
kwetsbaarste plaatsen goed (minstens 45 mm) gepantserde toestellen zijn,
voor het defensief uitgerust met een wapen van 20 mm, voor het offensief
met bommen. Zij moeten een min. snelheid hebben van 70 km/u., een
max. snelheid van 240 km/u.
De Redactie van A. Q. haalt in '41/1 de volgende uitlating terzake van
den mil. correspondent van The Times met instemming aanCooperation
such as that attained hy the German tanks and dive-kombing aircraft never
will result from ad hoc combinations. Men who have to work so closely
together, have to some extent to live together, to understand one another's
tactics, strength and weakness.
