1259 afdoende behoort te zijn en dat is de reden waarom men meer en meer tot het gebruik van kanonnen overgaat. Doch voordat men zoover was, heeft men alles geprobeerd om het machine geweer, dat als groot voordeel zijn enorme vuursnelheid heeft, aan te pas sen aan de veranderde omstandigheden. Een groote verbetering was de opstelling van de geweren in den vleugel en het convergeeren van de ziel- assen naar een punt in de ruimte, dat ongeveer 200 m voor het vliegtuig is gelegen. Daar verkreeg men dus een concentratie van vuur en het is deze opstelling waaraan de Spitfire zijn succes heeft te danken. Jaren geleden, o.a. in een van de oudere Fokker-jagers, heeft men getracht dit punt van con centratie beweeglijk te maken, door de opstelling van de machinegeweren in de lucht verstelbaar te maken. Dit was echter geen succes. De piloot is blij als hij zijn doel onder vuur kan krijgen en kan in de luttele seconden waarin hij kan schieten onmogelijk nog denken aan een veranderlijke opstelling. Het resultaat van de steeds toenemende snelheden met daardoor steeds afnemende trefkansen was, dat het aantal geweren per vliegtuig voortdurend steeg. De nieuwste Hawker-jagers zijn reeds met 12 machinegeweren uit gerust Dit wordt alleen maar gedaan om meer kogels per seconde te kunnen vuren, dus de trefkans te vergrooten. Want dikwijls krijgt men na den eersten aanval geen kans meer. De voorraad munitie, die een modem vliegtuig kan meenemen is slechts voor enkele seconden vuren voldoende. Na een beetje lang salvo op den vijand kan men uitgepraat zijn en weer moeten dalen om munitie te laden. Gewoonlijk kan men met kanonnnen iets langer vuren, omdat hun vuursnelheid niet zoo groot is. Twintig millimeter kanonnen hebben meestal 200 patronen, hetgeen voldoende is voor 20 a 30 seconden. x). Dit neemt niet weg, dat reeds in den vorigen wereldoorlog gevoeld werd dat men iets beters moest vinden dan de machinegeweren. Indertijd had men niets beters dan het oude 37 mm kanon, een zwaar, langzaamvurend ding, dat door de holle propellor-as van watergekoelde motoren schoot. Het was weinig succesvol. Vijfentwintig jaar is echter een heele tijd, vooral in de twintigste eeuw en de vliegtuigkanonnnen van thans zien er heel anders uit. Bijna alle vlieg tuigen zijn tegenwoordig met een of meer 20 of 23 mm kanonnen uitgerust. Machinegeweren, zoowel lichte als zware, hebben evenwel nog steeds reden van bestaan en zullen ook in de toekomst nog wel deel blijven uitmaken van de vliegtuigbewapening. Het zwaarste geschut dat thans in vliegtuigen wordt toegepast, is het 37 mm kanon. Een van de bekendste typen is dat van de American Armament Corporation. Dit kanon is niet te vergelijken met de oude 37 mm uit den Wereldoorlog, er is zeer veel aan verbeterd. Het grootste voordeel van dit zware geschut boven de zeer populaire 20 mm kanonnen is wel het grooter gewicht van de granaat met de daaraan evenredige grootere uitwerking. Zoo weegt de granaat van het 20 mm geschut slechts 168 g, ter wijl die van het 37 mm geschut niet minder dan 500 g weegt. Maar dat is dan ook het eenige voordeel. Daartegenover staan enorm veel nadeelen. Zoo is b.v. de grootste afstand waarop het geschut met succes kan worden ge bruikt voor het 23 mm kanon 330 m en voor het 37 mm kanon slechts 100 m. 1) D.i. dus een vuursnelheid van 400 a 600 schoten per minuut. Volgens Aeroplane, 1-8-41, bedroeg zij voor het 20 mm kanon in de Messerschmitt Me 109 E 90, en beloopt zij in de Me 109 F 900 schoten per minuut. De Me 109 F is bewapend met 2 mitrn. van 7.9 mm en 1 Mauser-kanon, in de Me 109 F 1 van 15 mm, in de Me 109 F 2 van 20 mm. Ook deze toestellen, waarvan er een vrijwel onbeschadigd in Britsche handen is gevallen, voeren slechts 200 kanon-patronen mede, derhalve voor 131/a". Aeroplane voegt hieraan toe, dat de bewapening van de Br. vlgn. dermate verbeterd is, dat de Hurricane II en de Spitfire V de nieuwste Messerschmitts nog beter de baas zijn dan hun voorgangers de oudste zij zijn met eenige kanonnen uitgerust. Hoewel daar omtrent nog geen gegevens openbaar zijn gemaakt, is er reden voor de aan name, dat hun Vo grooter is dan die van het sneller schietende D. Mauser kanon. (Red. I.M.T.)

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1941 | | pagina 93