77
genstand werd ondervonden en de „Compenie" dan in ieder
geval getoond had soldaten in overvloed te bezitten, wat
niet anders dan eenen voor het Nederlandsche gezag zeer
gunstigen indruk kon achterlaten;
3' de politieke toestand ter Sumatra's Westkust in geen enkel
opzicht een beletsel vormde om een bataljon buiten de
grenzen te zenden.
Door den waarnemenden Gouverneur van Sumatra's Westkust
was het denkbeeld ter sprake gebracht, de V Koto niet alleen van
de zijde van Sumatra's Westkust binnen te rukken, maar zulks ook
gelijktijdig te doen geschieden door andere troepenafdeelingen van
de zijde bijvoorbeeld van Petapakan aan de Topangrivier of van
Pakan Baroe aan de Siakrivier over Teratak Boeloeh aan de Kampar
Kanan.
Daartegen werden de volgende bedenkingen ingebracht:
Het gelijktijdig van uit twee of meer punten tegen een land
streek opereeren is ten allen tijde bezwaarlijk, omdat het zeer
moeielijk is in de leiding der operatiën de vereischte eenheid te
brengen en te behouden, terwijl de samenwerking tusschen de
verschillende oprukkende afdeelingen door den minsten tegenslag
of een fout in de berekening van afstanden enz., in gevaar ge
bracht, ja zelfs geheel onmogelijk kan worden gemaakt.
Bovendien geeft eene dergelijke wijze van ageeren steeds-
aanleiding tot versnippering van macht, wat voor het succes
der expeditie noodlottig kan zijn, tenzij men de oprukkende
afdeelingen zóó sterk maakt, dat zij, ieder voor zich, in staat
kunnen worden geacht het oorlogsdoel volledig te bereiken,
wat dan intusschen weder oorzaak is van een noodeloos groot
krachtsverbruik.
Vooral in het onderhavige geval zouden deze nadeelen zich
sterk doen gevoelen, omdat tusschen de verschillende colonnes in
het geheel geen commmunicatie zou bestaan en dus overleg tus
schen de colonnecommandanten ten eenenmale uitgesloten was.
Moest op deze gronden geadviseerd worden de V Kota slechts
van één zijde binnen te rukken, zoo bleef nog de vraag ter
beantwoording open van welke zijde dit zou geschieden.
Daarvoor werd Sumatra's Westkust aanbevolen en wel op de
volgende gronden.
