115 -
Misschien was het ook het antwoord op de aan Malim Saidi
medegegeven boodschap en meende de vijand door een derge
lijke bedreiging den expeditiecommandant te kunnen verleiden
tot oprukken naar Batoe Besoeratwaardoor de V Kotaërs tijd
zouden winnen.
Het spreekt echter van zelf, dat daarvan geen sprake kon zijn.
Men kan zich door een dergelijke bedreiging niet van het doel
der expeditie laten afbrengen, het werd zelfs niet verantwoord ge
acht om thans, terwijl nog niets bekend was omtrent de weer
kracht van den vijand, de hoofdmacht te gaan verzwakken door
het detacheeren van eene afdeeling naar Batoe Besoerat.
Bovendien was het reeds te laat om nu nog troepen naar die
plaats te zenden en den volgenden morgen zou het geen zin
meer hebben, want, als de aanval op Batoe Besoerat dan nog niet
had plaats gehad, zou er ongetwijfeld niets meer van komen,
aangezien de vijand dan wel al zijn macht zou gebruiken om
te trachten onze colonnes te keeren.
Het plan was om met twee colonnes op te rukken, op eiken
oever van de Kampar een, zooals in de hierbijgevoegde marsch-
bevelen (Bijlagen U en V) is aangegeven.
Er zou langs de oevers der rivier worden opgerukt, omdat,
volgens alle inlichtingen en blijkens de gemaakte verkenningen,
de vijandelijke versterkingen front maakten naar de rivier en
aan de achterzijde niet gesloten waren, zoodat men ze, op deze
wijze in flank en rug aantastende, gemakkelijk zou kunnen ver
overen.
De vijand had niet gedacht, dat onze troepen door het moeielijke,
dichtbegroeide terrein zouden kunnen komen en daarom het
niet noodig geacht zijn flanken en rug afdoende te beveiligen.
Zooals ook later is gebleken, was hij uitsluitend bedacht ge
weest op twee opmarschwegen, n. 1. de rivier en het z. g. n.
karbouwenpad.
De rivier zelf werd niet gekozen, omdat men niet beschikte
over geschikte vaartuigen, terwijl vlotten in de snelstroomende
rivier met hare talrijke bochten en zandbanken niet konden
worden gebezigd.
Het karbouwenpad werd niet gekozen, omdat het nagenoeg de
zelfde moeielijkheden voor het marcheeren opleverde als de paden
