110 Het is voor iederen ooggetuige verbazingwekkend geweest, wat aan beide zijden, zoowel door de Republieken, als door het Engelsche leger, op het gebeid van transportwezen gepresteerd is geworden; men moet over de eindelooze vlakten, onderbroken door hunne randjes en kopjes, gezworven hebben om van de enorme afstanden een goed besef te krijgen. Wij hebben in etappes denzelfden tocht gemaakt, welke Roberts met zijn leger van Modderrivier tot Pretoria aflegde, en wel met eigen middelen van vervoer en slechts op eigen krachten steunen de, een afstand gelijk aan dien van Amsterdam naar Lyon. Onze laatste trek van Brandfort naar Pretoria duurde ruim 18 dagen, maar toch moet ik zeggen, dat de moeielijkheden, zooals wij ons die voorgesteld hadden, veel grooter waren, dan zij in de werkelijkheid bleken te zijn. Is men eenigen tijd aan het leven te velde gewend, dan voelt men, dat voor deze vlakten het .zwervende leven als aangewezen is, en lijkt het er ons des te natuurlijker om. Wanneer ik er nu nog aan herinner, dat op onze tochten steeds een vijf-tot zestal dames-verpleegsters me de reisden, dan begrijpt men wel, dat er in Zuid-Afrika bijzon dere momenten aanwezig moeten zijn, welke dergelijke tochten gemakkelijk maken. Als hoofdmoment noem ik de vrijheid aan het persoonlijk initia tief gelaten. Hadden wij een dergelijken tocht met dezelfde hulpmiddelen met een oprukkend leger moeten doen, dan geloof ik, dat wij in Afrika's velden waren blijven steken. Immers niets impressionneert den nieuweling in Zuid-Afrika meer, dan het feit, dat daar iedereen aan zich zeiven overgelaten is, de per soonlijke energie er zooveel meer tot ontwikkeling kan komen dan wanneer engsluitende bepalingen en voorschriften de vrije beweging belemmeren. Ons equipement was voldoende, desnoods voor honderd zieken wij hadden te zorgen voor eigen voeding, de middelen van ver voer zelf te completeeren, kortom wij waren onze eigen inten dance en generale staf, en toch heeft ons geheele transport nimmer uit meer bestaan dan 2 ossenwagens en zieken- en trans portwagens. Voor het damespersoneel werd steeds een afzon derlijke wagen gereserveerd en dikwijls nog een wagen voor zieken, die mede te voeren warende rest der wagens was voor

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indische Militair Tijdschrift - Extra Bijlagen | 1903 | | pagina 118