8 Niettegenstaande zooveel doenlijk vóór 5 uur 's middags de bivouakplaats werd aangewezen, duurde het in den regel tot 10 a 11 uur 's nachts vóór de man kon gaan rusten, en dan werden nog slechts de meest noodzakelijke diensten van hem (soldaat en dwangarbeider) geëischt. Bij aankomst in het bivouak was iedereen in de weer; bouwen van afdaken, maken van afsluiting, daar tusschen door vivres ha len enz.. Gedurende die werkzaamheden kon niet gekookt worden, dit zou wel mogelijk zijn geweest, zoo er b.v. per sectie een keuken bestond. Zeker kon in dat geval de man na afloop der werkzaamheden dadelijk over rijst en soep beschikken, terwijl hij bij de gevolgde regeling nog moest koken. Yan de dwangarbeiders trachtten velen zich aan het koken te onttrekken, terwijl tal van anderen het geheele ration voor 24 uur 's avonds opaten, zoodat zij den volgenden morgen zon der eten op marsch gingen. "Troep en dwangarbeiders werden door een en ander meer vermoeid dan nöödig was; vooral de troep, die van de vijf nach ten slechts één geheel vrij van wacht was, moest daaronder lijden. De voeding der zieken eischte verscherpt toezicht, anders werden deze gewoon aan hun lot overgelaten. De Europeesche onderofficieren sloegen er zich zoo goed moge lijk doorheen. Yoor hen konden nu en dan extra spijzen verstrekt worden (kippen, eieren). De eetketels waren aan het einde van den tocht bijna geheel verdwenen, de dwangarbeiders voorzagen zich van de ledige vleesch- en gehaktblikken. Yan de 6 petroleumblikken waren er nog slechts 4 eenigszins bruikbaar, die met hun gezamelijken inhoud van 72 liter niet voldoende in de behoefte aan koffie en thee konden voorzien. Ten slotte komt het mij wenschelijk voor, de vóór- en nadeelen van het menage voeren samen te vatten. De voordeelen kunnen in de ondervolgende punten worden samengevat.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indische Militair Tijdschrift - Extra Bijlagen | 1903 | | pagina 218