104 voorziene drievoet werd gebezigd, door de groote stevigheid, welke vooral voor het volgen van de cavalerie in snellen gang wordt vereischt- (galloping carriage), tot zoodanige verzwaring van het materieel voeren, dat uitbreiding van het aantal be- noodigde draagpaarden voor het vervoer van de zwaardere af fuit, en in verband daarmede ook van het aantal geleiders, on vermijdelijk zoude blijken. Yoor de infanteriemitrailleurs zoude aan deze vervoerwijze bovendien het nadeel verbonden zijn van het tijdverlies voor den overgang van trekken tot dragen, waarop, in aanmerking nemende dat voor de infanteriemitrailleurs slechts op een be weging in stap moet worden gerekend, de infanterie noodwendig zou moeten wachten. Ook de in het Duitsche leger ingevoerde vervoerwijze van de mitrailleurs, waarbij deze voor het infanteriegevecht van het affuitvoertuig worden gescheiden 1), kan, daargelaten nog dat deze methode alleen in vlak terrein kan worden toegepast, niet voor onze infanteriemitrailleurs in aanmerking komen wegens het groote verschil in hun tactisch gebruik, waarbij van de Indische infanteriemitrailleurs veel meer het over groote afstanden volgen van betrekkelijk kleine infanterieafdeelingen door het terrein en langs moeilijk begaanbare binnenwegen zal worden geëischt. Om dezelfde reden kunnen voor het vervoer van de infan teriemitrailleurs bij het veldleger op Java, als eenheidsorga nisatie, geen raderbrancards of éénradige voertuigen worden gebezigd, welke worden voortgekruid 2) en ook voor bergterrein minder geëigend zijn. Uit de noodzakelijkheid van het gebruik van draagbare mi trailleurs volgt voor de cavalerie een organisatie, waarbij de mitrailleurs en de munitie geheel of gedeeltelijk op draagpaarden worden vervoerd en de geleiders bereden zijn. Yoor de infanteriemitrailleurs bij het veldleger op Java zoude een dergelijke organisatie wel zeer bruikbaar, maar onnoodig 1) Zie blz. 91. 2) Op het gebruik dezer voertuigen zal bij het munitievervoer nader wor den teruggekomen; als onderstel van den mitrailleur bij het vuren, hebben deze voertuigen het nadeel van een te geringe stabiliteit voor het snelvuur, omdat de achterste twee steunpunten te dicht bij elkander staan in verhou ding tot de groote lengteas van het geheel.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indische Militair Tijdschrift - Extra Bijlagen | 1903 | | pagina 362