141
Na drie a vier maanden bleek het, dat vrij veel Europeesche
militairen geen bruikbaar schoeisel meer hadden, terwijl andere
militairen, vooral Inlanders nog een blijkbaar ongebruikt paar
op hun veldzak gebonden medevoerden.
Nu is het een bekend feit, dat de Europeanen meer schoeisel
verslijten dan Inlanders. Zulks is grootendeels daaraan toe te
schrijven, dat eerstgenoemden ook bij bivakwerkzaamheden daar
van gebruik maken, terwijl de Inlanders in den regel in het kam
pement op bloote voeten loopen.
Voor een deel moet echter het opvallend snelle verslijten der
zeildoeksche schoenen worden toegeschreven aan de bepaling,
dat de militairen de kosten voor de reparatie zelve moesten
betalen. Neemt men in aanmerking, dat ieder militair voor
zijn vertrek uit het garnizoen extra twee paar zeildoeksche
schoenen had ontvangen, dan was bovenstaande bepaling zeer
zeker niet onbillijk, ja schijnbaar zelfs zeer rationeel. Toch bleek
zij in de praktijk niet te voldoen. De eerste slijtage treedt in den
regel in den vorm van loslasting van de aanhechting van het
bovenleer met het zeildoek op.
Wanneer zulke defecte schoenen onmiddellijk werden gere
pareerd, zouden de schoenen nog weken lang kunnen worden
gebruikt, doch wat doen nu vele militairen Ze verwaarloozen de
schoenen, zien er tegen op een dubbeltje of 15 centen voor
reparatiekosten te betalen en blijven zoolang op die schoenen
rondloopen tot ze onbruikbaar zijn.
De militairen waren voor hun vertrek naar Boni in het bezit
gesteld van twee buikbanden. De noodzakelijkheid deze ook
aan dwangarbeiders te doen verstrekken, deed zich niet voor.
De uitrusting der dwangarbeiders was compleet. Een toezicht
op de zindelijkheid van deze lieden maakte, dat er opvallend
weinig huidziekten bij die lieden voorkwamen.
Aan een geschikte gelegenheid om de strooien sloffen te be
proeven, heeft het ten eenenmale ontbroken.
Noch bij het marcheeren door de bako-bako, noch bij het
verrichten van de debarkementswerkzaamheden te Badjowe
konden sloffen worden gebruikt en daar alleen bestond gele
genheid voetzoolgebreken te acquireeren.
Volgens den Chefarts dient men een andere gelegenheid, liefst
