70 in den verkooper, dit vertrouwen op den duur den kooper zal rouwen. Inderdaad het marine-standpunt is niet houdbaar. Geenszins echter wordt door mij beweerd en dat is ook het standpunt dat door den heer Thomson is ingenomen dat Krupp geen goed materiaal levert, evenmin als men kan beweren, dat andere concurreerende fabrieken minder goed materiaal leveren zouden. Ik meen toch, dat van geen der firma's is aangetoond, dat zij geen goed materiaal leveren, maar ten opzichte van geen hunner behoort men in te nemen het standpunt van onbepaald vertrouwen. Daartegen zij men op zijn hoede, want ten slotte is het toch het eigenbelang dat boven drijft bij allen, al is het zeer ver klaarbaar, dat de ambtenaren tot den door den Minister van Marine gestelden regel komen. Het gaat hun, dunkt mij, als ik een herinnering uit mijn rijerstijd mag ophalen, als den leden der remonte-commissiën, met de keuze der paarden belast. De zoogenaamde, onder ons, paardenkenners kwamen dan bij een paardenkoopman die heel lang zaken had gedaan. In vergelijking van hun kameraden waren zij inderdaad vaak groote paardenkenners, maar tegenover den paardenkoopman, den vakman, bleven zij dilettant. Dat voelden die heeren maar al te goed. En tevens stonden zij voor een groote verantwoordelijkheid. Zou het nu niet zijn tegenover den vakman op het gebied van geschutfabrieage als tegenover den paardenkoopman? Men voelt wel, dat er verborgen gebreken kunnen zijn. Als nu de keus eens slecht bleek te zijn? Dan moeten er dooden vallen ten zoenoffer. De militaire toekomst is er mee gemoeid. Ligt het voor de hand, dat, al gaat men niet zoo ver als de Minister van Marine, men onbewust ongeveer deze gamma volgt: Krupp's eigen reputatie brengt mee dat hij geen slechte waar ons levert. Bij Krupp geen gevaar voor verantwoordelijkheidsgevolgen. Dus Krupp quand-mêaie. Zoo redeneert men ook hier: wanneer ik bij Krupp neem, dan weet ik, die firma heeft er zelf belang bij goed materiaal te leveren. Zooals ik reeds zeide, bij Oorlog was het parool vroeger ook: Krupp en anders geen. Dat ging daar zelfs zoover, dat, toen er een nieuw soort affuit was ingevoerd door de firma Ehrhardt, die de uitvinding had ge daan, de zoogenaamde wiegaffuit of wel de Rohrrücklauf-affuit, Oorlog er niets van hooren wilde. Deze inrichting, die een zeer ingrijpende verandering heeft gebracht in de bediening, in uitwerking en vuursnelheid, daar de affuit niet meer uit de richtingslijn geraakte na ieder schot, kwam eenvoudig niet in aanmerking, totdat Krupp zich had meester gemaakt van het geheim van de firma Ehrhardt. Plotseling is Oorlog daarop tot het nieuwe stelsel bekeerd. Sedert dien tijd heeft men dat systeem aan vaard, hoewel het reeds vroeger door Ehrhardt was aangeboden. Eerst word

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indische Militair Tijdschrift - Extra Bijlagen | 1909 | | pagina 390