met de cavaleriedivisie den linkervleugel van den vijand omvat tend aan te grijpen en hem Noordwaarts terug te werpen, terwijl de beide andere divisiën den aanval in front zouden voortzetten. De omvattende beweging der reserve vorderde natuurlijk tijd, zoodat het gevecht in front een sleepend karakter kreeg. Scheidsrechters legden herhaaldelijk verliezen op en vertraag den het voorwaarts gaan der 41ste Divisie. De Commandant der 13de Divisie, die onkundig was gebleven van de opdracht aan de reserve, besloot op eigen initiatief 's vijands linkervleugel te omvatten, en breidde daartoe zijn front Zuidwaarts uit, waar door de kracht op het Zuidelijk aanvalsfront aanzienlijk werd verzwakt, zoodat het een oogenblik scheen, alsof Generaal Picard dezen ongunstigen toestand bij de Roode Partij wilde benutten tot het doen van een tegenstoot. Dit gebeurde echter niet; het gevecht bleef sleepende. Inmiddels had om 10.30 v. m. de Zouaven- en Chasseursbrigade de lijn der 1 3de Divisie gepas seerd en reeds maakte zij zich gereed om met de cavaleriedivisie op haren rechterflank de aanval te beginnen, toen plotseling de Leider ingreep en de manoeuvre weder tot 8 uur 's avonds deed staken. Dit was jammer! Want de beslissing zou binnen enkele uren gevallen zijn. Was de aanval gelukt, dan stond de weg naar Belfort voor de Roode Partij open, in het tegenovergestelde geval was de vesting verloren. De manoeuvre zou in ieder geval geëindigd zijn, maar dit mocht niet, want den volgenden dag zouden de Minister van Oorlog en de Ministerpresident de manoeuvres komen bijwonen. Er moest dus nog een derde manoeuvredag zijn. Daarom greep de Leider in en schiep voor den volgenden dag eenen nieuwen toestand, waarbij de sterkten van beide partijen werden gewijzigd. De troepen bleven weder ter plaatse, waar zij zich bij het staken der manoeuvre bevonden. Korte critiek. Ongetwijfeld heeft het ingrijpen van den Leider het nut van de manoeuvre op den 12den September belangrijk geschaad. Zelfs in de Fransehe vakliteratuur wordt dit erkend en betreurd. Niettemin valt uit deze manoeuvre veel te leeren. Extra bijlage 1. M. T. No. 33. 3

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indische Militair Tijdschrift - Extra Bijlagen | 1912 | | pagina 37