98 het strand teruggekeerd, deels naar de 2e linie. Om 11.15 werden de loop graafmortieren teruggenomen en een half uur later het saillant van de 32e Diigade ontruimd. Toen om 1.15 de laatste onderdeelen teruggingen, be- hoefden zij niet in de 2e linie stand te houden, doch konden zij direct naar het strand door gaan. Om 2.30 toen verder alles ingescheept was, konden de aatste 200 man van de 32e brigade, waarbij de twee generaals de 4e linie verlaten en bij Suvla Cove embarkeeren. De restanten voorraden werden m brand gestoken, and the hand was played. °P overeenkomstige wijze was de rechter sector in ongeveer denzelfden tijd ontruimd. Het schijnt wel, dat over het geheele front door den ver dediger op oostersche wijze gewaakt is, daar nergens iets bemerkt werd ook niet aan het Anzacfront. Hier werd hetzelfde procédé gevolgd; 6000 man moesten den laatsten nacht inschepen. Hier liepen de verbindingen straalsgewijze samen. De uiter ste lijnen waren 4 a 5 K.M. lang, de middelste kort, maar steil. De vleugels der positie moesten hier het eerst ingetrokken worden. Met ongeladen gewe ien, zondei te rooken of te spreken, bajonet af, ging het langzaam terug. Om 8 uur werden de eerste 2000 man ingescheept. Om 10 uur trok de tweede ploeg terug en bleven kleine detachementen van 150 a 170 man de linie bezetten tot 1.30, op welk uur ook die bij gedeelten terug gingen. Toen liet men onder de dichtsbijgelegen Turksche loopgraven een mijn springen. „Three and a half tons of explosives were used to throw a barrier across this entrance. From that same Nek the Australians were rushing down the track to the boats waiting, by the pier." Als die gegenüber stehenden tiirksichen Truppen nach der Sprengung vorbrachen urn den Trichterrand zu bezetzen wie dies allgemeiner Befehl war fanden sie keinen Widerstand. (L. v. S.) Er vielen nog enkele schoten uit de Engelsche stellingen, daarna was alles stil. De loopgraven werden onbezet bevonden, doch de Turken konden wegens de trapmijnen slechts langzaam voortuitgaan. Om 4 uur kwam het bericht binnen bij Liman von Sanders, die aanstonds een algemeen voorwaartsche beweging beval, ieder onderdeel rechtuit naar de kust. Aber die Befehle werden nich so schnell durchggeben, wie man hófft, besonders^ wenn es sich urn zwei verschiedene Sprachen handelt. Omtrent de pogingen van de Engelschen om. niets te laten merken, vinden wij bij L. v. S. nog het volgende. Het was aan enkele batterijcommandanten wel opgevallen, dat de Engelsche artillerie minder schoot, doch dat was reeds gedurende eenigen tijd een gewoon verschijnsel: dan toonde het scheepsgeschut regelmatig een verhoogde actie. Het spreekt wel van zelf, dat de Engelsche opgaven omtrent het achter gelaten materieel niet kloppen met hetgeen de Duischers opgeven gevonden te hebben. Volgens Engelsche gegevens waren bij Anzac een 9-tal onbruik bare kanonnen achtergelaten en waren alle magazijnsvoorraden, die nog op het strand lagen verbrand of werden den volgenden dag door de scheepsartillerie verder vernield. Denkelijk zullen wel groote voorraden zijn blijven liggen, anders was het niet zoo goed gelukt het inschepen te ver bergen. Het is overigens een zaak van ondergeschikt belang. Geheel onjuist is echter (ook blijkens het werk van L. v. S. zelve) de beschrijving als zoude de terugtocht één groote débacle geweest zijn, voorkomende in „Der Kampf urn den Orient" door een onbekend (quasie? staff-) officier uit de omgeving van L. v. S. geschreven. Door Liman von Sanders werd nu een aanval op het Zuid-front voor bereid. Het 2e Turksche leger dat einde November '15 door het Turksche hoofdkwartier voor Gallipoli bestemd wat en voor een grooten aanval ge traind werd, was hiervoor nu niet noodig en kon in Thracië met de kust bewaking belast blijven. Op het Z. front waren reeds 4 divisies in stelling Met 8 aan te trekken divisies en met behulp van reeds uit Duitschland gezonden technische troepen 2) zou de aanval gedaan worden. Doch daarvoor 1) Enkele dagboeken VPrmelden de grap van 8en achtergelaten gramma- foon, die de Tipperary speelde. Tommy liet allerlei opschriften, kaartTes p.p.c. en ders-elpke achter. 2) We vinden bjj L. v. S. omtrent dis troepen vermeld, hoe de Pommersche en Meeklenburger Pioniers heimwee kregen naar hnn groene velden, terwijl

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indische Militair Tijdschrift - Extra Bijlagen | 1922 | | pagina 102