J 32 Kitchener's plan, nadat de vlopt door de Dardanelkui zou zijn door gedrongen, w-as geen landing te doen, doch Constantmopel door 'de vloot k' doen blobkeeren niet alleen aan de zeezijde, doch door geschutvuur ook aan de landzijde en het desnoods plat te schieten. „There would he a revolution at the mere sight of the smoke from the funnels of our war ships." Mocht toch een landing noodig zijn, dan moest die hier wel op de Aziatische kust ondernomen worden, om verbinding te krijgen met de Russen. Als Constantjnopel genomen was, (the French and the Russians will be very jealous and prickly, meende K.) zouden de Engelschen het best aoeu den spoorweg naar Adrianopel te bezetten en „to let the French and Russians sing their hvmus in S. Sophia." Over de voorbereiding was Hamilton natuurlijk weinig opgetogen. Hij maakt de volgende geestige en typeerend juiste opmerking:' Er zouden voor een dergelijke onderneming slechts tweeërlei bevelhebbers te vinden zijn: een Duitsclfê of een Engelsche. De eerste, omdat hem een uitgewerkt plan was meegegeven geworden, de tweede, omdat hij een blanco cheque mede kreeg, geteekend John Buil. De eerste was het product van een orga- niseerend, de tweede van een improviseerend volk. De Turksche generaal Djewad Pacha vindt, dat er zooveel overeen komst is tusschen zijn volksaard en de Engelschen: beide ,,are so fond of fighting but never are ready for it." Kitchener werd woedend, toen hem om meer vliegtuigen gevraagd werd. tienmaal voor Gallipoli bleek de verkenning van de versterkingen op de landingsplaatsen onmogelijk, omdat de Engelsche watervliegtuigen te zwaar zouden zijn, om zich boven bereik vart het geweervuur der Turken te ver heffen. Hamilton oordeelt, dat het mijnenvegen met slecht materiaal (versleten machines) ondernomen werd en dat met a more powerfully engined type of mine sweeper and regular naval commanders and crews to man them, het vlotter had kunnen gebeuren. Some of the civilian master and crews of the trawlers have to consider wives and kids as well as V. C. Maatregelen tot geheimhouding der plannen werden slap genomen. De Egyptian Gazette b.v. bevatte einde Maart een artikel over de aankomst der Franschen in Egypte en de plannen voor Gallipoli. Hamilton schreef daarop een hrief aan den Hoogen Commissaris Mc. Mahon voor stellende aan Kitchener verlof te vragen nu maar het gerucht te verspreiden, dat Smyrna het doel zou zijn. Het telefonisch antwoord was, dat Mc. Mahon er geen bezwaar tegen had dat men dit aan Kitchener voorstelde, doch H. moest geen twist zoeken met de Egyptian Gazette, want Egypte nam geen deel aan den oorlog! De Gazette ging dan ook kalm door met het publi- ceeren van details. Hamilton besluit zijn klaagzang in een toon, die wel wat al te weinig zelfbewust klinkt voor iemand, die een opperbevel durft te aanvaarden: „Nothing in the world to guide me beyond my own experience." Begrijpelijk; dat Hamilton heen en weer werd geslingerd tusschen tal van adviezen. Birdwood wilde eerst aan de Z. punt landen, doch begreep toen, dat de Morto Baai van de Aziatische zijde bestreken kon worden. Daarna voelde hij weer meer voor een landing ergens Z. van Tenedos. Zijn staf prefereerde Saros Baai en Enos. Doch daar zou de marine de Z. W. geriehte opmarsch naar de Bulair linie slechts gedeeltelijk kunnen steunen, al had men het voordeel „.landing there pretty easily." Van af het zuiden op rukkend kon de marine op iedere flank steunen. Door een landing in Klein Azië zouden naar Birdwood's oordeel - de Turken genoopt zijn hun mobiele artillerie van de Dardanellen-oevers weg te halen. De mijnversperringen zouden dan niet meer bewaakt zijn en konden opgeruimd worden. Hamilton beriep zich op zijn instructie: I have no roving commission to conquer Asia minor." Dan was er Hunter Weston, de Ct. van de 29e Divisie, die van Malta schreef, dat het Turksche leger op Gallipoli niet van de Bulair Istmus afhing, doch ook.over overzeesche verbindingen beschikte. Wat betreft een landing bij Suvla, zoo oordeelde hij de beschikbare macht te zwak om de basis vast te houden en tevens tegen Kilid Bahr op te treden. Bij Kaap Hellas zou de vlöot het oprukkgn naar Achi Baba kunnen steunen.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indische Militair Tijdschrift - Extra Bijlagen | 1922 | | pagina 126