28.
Op 2 Maart echter seinde het Departement van Oorlog aan den bevel
hebber, dat er geen water was op de basis (Mndros Baai) Maatregelen
zouden genomen worden en rapport werd verzocht. Op 9 Maart kwamen
nog een Marine divisie en een Fransche divisie en op dien dag seinde de
admiraal Carden, dat aangezien de watervoorziening te bezwaarlijk werd,
geen verdere troepen moesten gezonden worden.
Men oordeelde het nu maar het beste de troepen weer in te schepen.
Op 18 Maart gaf Lord Kitchener machtiging en keurde hij de keuze van
Alexandrië als" hoofdbasis goed. Natuurlijk moest Lemnos nu vooruitge
schoven basis worden.
Aten kan licht begrijpen, welk een indruk dergelijke voorvallen op den
troep maken. In het dagboek van een Franschen marine dokter, die eerst
op 19 Maart kennis kreeg van de mislukte pogingen om de Dardenellen te
forceeren, lezen we op 18 Maart: Plusieurs bateaux anglais chargés de
troupes quittent Lemnos et partent pour... les Dardanelles, non... pour Port-
Said. 11 y a eu de graves evenements' en Egypte. On dit que le général en
chef lan Hamilton a ps is sur lui de faire rentrer ses troupes „puisque tout
était fini".
En op 22 Maart:
„Des bateaux signalent: Nous n'avons plus d'eau. Nous n'avons plus de
pain. Nos chevaux meurent de faim et de soif. De mauvaises nouvelles
circulent. Les conversations, au carré des officiers, sont des plus pessimistes;
cependant le capitaine Lejeune fait paraltre des chansons".
De troepen, die aan land gingen om te oefenen of wat beweging te
hebben, hadden groot gebrek aan ontschepingsmiddelen.
In het geval, dat werkelijk alles snel in actie had moeten komen zou
dit de oorzaak van groote moeilijkheden geworden zijn. Bovendien was
in Marseille en Toulon alles in groote wanorde ingeladen.
Behalve een goede ankerplaats in de baai van Mudros was er op
Lemnos niets van het vele waaraan een zoo groote vloot behoefte heeft:
„no dock, wharf nor crane, nor any place where a dock or wharf could
be built without immense labour of dredging".
Het overladen van de troepen en voorraden zou hier weken geduurd
hebben. Behalve de Australische brigade, die al aan land was, werd de
geheele macht naar Alexandrië verplaatst. De 29e divisie, die nog onderweg
was, behoefde dus enkel maan haar bestemming te veranderen. Men wilde
aanvankelijk het overladen van de dooreengeraakte .scheepsvrachten op
Malta doen geschieden, doch daar was geen gelegenheid. Toen de troepen
in Egypte aankwamen, gingen weer eenige dagen verloren met wachten
op de langzame vrachtschepen, die de treinvoertuigen van een deel der
troepen in hadden, waarvoor men geen plaats meer had gehad in de andere
schepen. De paarden van de ook nog gezonden marine divisie waren in
een ander schip, het treinpersoneel weer in een derde, enz.
No special instuctions were given in the first instance, as to how the
transports should be packed. Van Engelsche zijde geeft men als hoofd
oorzaak voor de verwarring bij de inscheping in Liverpool op, dat er geen
fast omlijnd plan voor de operatie bestond en men daarmede dus geen
rekening kon houden, dat niet alle schepen geschikt waren voor paarden
vervoer en dat de betrokken officieren het nooit gedaan hadden. In
Engeland beschikte men toch over de ervaringen uit den Transvaaloorlog
en de ondervindingen van 1914! Verder: „that the orders were suddenly
given and had to be carried out at once". In 't kort: Er was niets voor
bereid. Ook niet in Egypte. Zoo lezen we in een dagboek (With the 29e
Division) d.d. 29 Maart: (daags na aankomst te Alexandrië): „We had
one of those tedious of waiting, which seem so common in the Army. The
man all got off the ship and sat on the quay' till about four o'clock doing
absolutely nothing. There seems to have been a good deal of muddle
about our coming.
I remember a Major saying to me at the tune: „I hav been twenty-five
years in the Army and reckon that ten of them have been spent in waiting.
Op 18 Maart was nog geen operatieplan vastgesteld. De Staf van
den bevelhebber was eerst op 1 April te Alexandrië volledig beschikbaar.
