36 prelude to framing your plan, the enemy is in all probability elaborating an appeciation likewise. The very same points as may be striking you, are probably striking him. As a result of your appreciation you decide that your proper course will be to do some particular thing and as a result of his appreciation your opponent comes to the conclusion that that particuliar thing is just what you most likely will do. Your intentions are divined not because your antagonist is a thought reader, nor a wizard, nor because his intelligence departement gains certain illuminating clues from the pre liminary dispositions that you may happen to be making, but simply be cause you, both of you, read the situation in the same way". In dit verband is het van belang na te gaan, hoe de verdediger zich het optreden van den aanvaller dacht. Maarschalk Liman von Sanders schijnt volgens Callwell in een interview (einde November '18) te Constantinopel gezegd te hebben: „Als ik de aan valler was geweest, zou ik niet geland zijn bij Kaap Hellas. Ik zou de hoofdlanding hebben doen plaats grijpen op de kust van Klein-Azië van uit Tenedos. Daar had ik een goede basis op slechts twee dagmarschen van de Dardanellen forten, welke enkel zeewaarts konden vuren. Tegelijk zou ik een landing ondernomen hebben bij de versmalling van het schier eiland, dicht bij de Bulair linie. Vandaar de plaatsing van 2 divisies op het schiereiland, 2 bij Bulair en 2 tegenover Tenedos." Het is de vraag of dit interview werkelijk gehouden is en ook of het overeenkomstig de waarheid is weergegeven. De Turksche opstelling moest rekening houden met een landing op de meest uiteenloopende plaatsen en de hoofdmacht moest naar alle zijden zoo snel mogelijk in actie gebracht kunnen worden. De overwegingen voor zijn opstelling, die Liman von Sanders in het werk „Funf Jahre Tiirkei" vermeldt, zijn de volgende: De buitenkusten der Dardanellenmonding op Europeesch en Aziatisch gebied waren het meest bedreigd. Bij de Menderevlakte waren voor een gelanden vijand de omringende hoogten van belang als artillerie stellingen voor zwaar geschut om in vereeniging met het scheepsgeschut op te treden. In den drogen zomertijd was de Mendere geen belangrijke hindernis voor een modern uitgerust leger. Op den Aziatischen oever lagen de be langrijkste batterijen en werken van den verdediger, Tegenover Tenedos geeft de Besika baai een bijzonder gunstig landings- punt. ,,Da die Wirksamkeit der Werke und schweren Batterien nur auf einen Kampf urn die Wasserstrasze berechnet war, bot der Marsch und Angriff gegen den Rücken der auf asiatischem Ufer gelegenen Verteidigungs- anlagen dem Feinde bezondere Chancen. Auch die Wegeververbindungen waren hier leidlich günstig. Hier lag mithin die dringendste Gefahr." Op Gallipoli onderscheidde Liman von Sanders drie het meest ge vaarlijke landiugspunten. Ten eerste bij Helias, Sedd el Bahr en Teke Burnu, waar het terrein van drie zijden door het scheepsgeschut bereikt kon worden. Na een landing lagen geen hindernissen meer op den weg naar Achi- Baba, vanwaar een deel der kustwerken onder direct artillerievuur genomen kon worden. In de tweede plaats Gaba Tepe, vanwaar door de vlakte naar Maidos een snelle beslissing gezocht kon worden. Ter dekking van zijn flank moest dan de aanvaller de steilten van Ari Burnu, (een goede, gedekte landingsplaats) bezetten. De derde zeer belangrijke landingsplaats was gelegen in de Sarosgolf nabij Bulair, waar de breedte van het schiereiland 57 K.M. bedroeg. Hoewel van hier geen vuur op de kustwerken gebracht kon worden, zou toch een belangrijke strategische beslissing verkregen kunnen worden. Het 5e leger werd dan afgesneden van Constantinopel, terwijl duikbooten (en 's nachts zoeklichten den waterweg konden beheerschen in het daar slechts smalle gedeelte der zee van Marmora. Over een optreden uitsluitend of hoofdzakelijk in de Suvlabaai, tegen-„ over het breedste deel van het schiereiland en te ver van de kustwerken spreekt Liman vori Sanders niet. ,,Entsprechend der Dringlichkeit der feindlichen Bedrohung bildete ich drei Kampfgruppen. Wie es auch kommen mochte, so War rnit unseren schwachen Kraften nicht das starre Festhalten sondern die Beweglichkeit der drei Kampfgruppen das einzige Mittel zum endgültigen Erfolg."

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indische Militair Tijdschrift - Extra Bijlagen | 1922 | | pagina 37