87 reeds beschreven is hadden den Sen 's avonds de Anzac troepen pas de Z. W. hellingen van den Chanak Bair bezet. Door het slappe optreden van Stopford, waarin Hamilton zelve geen verbetering kon brengen, konden de Turken hen daar tegenhouden zonder uit het noord-westen bedreigd te worden. Godley besloot tot een nieuwen aanvalop 9 Augustus. Colonne. No. 1. Commandant: Gen. Johnston No. 2. Commandant: Gen. Cox Samenstelling. 26th Indian Mountain battery (minus 1 sectie) Auckland and Wellington Moun ted Rifles Regiment New Zealand Infantery Brigade 2 Bataljons van de 13e Divisie 21st Indian Mountain Battery (minus 1 sectie) 4th Australian Brigade Vorigen dag. bezetten Rhododen dron Spur. Reserve. tegenover Abdul Rachman Bair. I N. O. hellingen v. d. Chanak Bair. Reserve. 39th Brigade (7th Gloucesters) met 6th Bat. South Lancas hire Rgt. Indian Infantery Brigade No. 3. I 2 Bataljons van de 38e Inf. Brig. Commandant: 2 Bataljons van de 29e Brigade Gen. Baldwin I 1 Bataljon van de 40e Brigade t No. 1 zou aanvallen op de Chanak Bair en uitbreiden naar het Z. O. No. 2 op een heuvel Q (op een uitlooper van den Chanak Bair) en No. 3 eveneens naar heuvel Q van uit't Chailak Dere ravijn. De 3e colonne zou 'den hoofdaanval verrichten, waarmede de andere moesten samenwerken. Om 4.30 v.m. werden de heuvel Q en de Chanak Bair onder hevig artillerievuur genomen, hetgeen duurde tot 5.15. Om 5.16 moest dit vuur verlegd worden naar de zy- en afgekeerde hellingen. Er werd dus weer gewerkt op een kloksysteem, zooals dat in den loopgraven oorlog veelvuldig zou worden toegepast, doch thans zonder voldoende kennis van terrein en omstandigheden. De methode droeg meer het karakter van een disponieren im Feinde hinein, zooals dat meermalen in deze expeditie kan worden opgemerkt. Wel had men gidsen ingedeeld en meende men zoo veel mogelijk alle voorzorgen te hebben genomen, doch, zooals Hamilton zelve erkent: time did not admit of the detailed careful reconnaissance of routes which is so essential where operations are to be carried out by night. Daarom was het, naar hij zich uit, niet de schuld van Baldwin zelf, dat deze verdwaalde en daardoor te laat kwam om de midden colonne te steunen, die een hoogte tusschen Chanak Bair en heuvel Q genomen had, vanwaar de Dardanellen te zien waren zooals eens de Eifeltoren zichtbaar geweest was voor de Duitschers. Terwijl bij het aanbreken van den dag (9 Aug.) de ondersteuning door de linker colonne Baldwin dringend noodig was, bleef deze niet alleen uit, doch door een of andere vergissing viel een salvo marine granaten (the nature of the detonation made it clear that they were British and not Turkish projectiles) tusschen de zegevierende aanvallers. Van de daardoor ontstane verwarring konden de Turken gebruik maken, hen terug te jagen. Voor dien zelfden morgen toch had L. v. S. aan Mustapha Kemal Bey opgedragen met de beide van Saros gekomen divisies (7 en 12) den reeds tweemaal vergeefsch bevolen aanval te doen ter weerszijden van de Azmak Dere (van uit Usun Hisirli). Het is twijfelachtig of de mededeeling van L. v. S. juist is, dat: der Feind an verschiedenen stellen gegen die Kuste zurück gedrückt wurde. Der Mestantepe blieb aber in seinem Besitz," d.i. dus Green Hill en omgeving.2) Aan de andere zijde van de Azmak Dere stootten 1) De niet genoemde onderdeelen der vorige colonnes bleven vermoedelijk in de stellingen achter. De rapporten zwjjgan daar over. 2) Wel staat daarentegen vast, dat de Turksche aanvallen ten Z. van Green Hill en Chocolate Bill op den rechter oever der Azmak Dere, de van het strand komende troepen (Suvla groep dus) beletten zich met de Anzacgroep te vereenigen. Omgekeerd waren de Turken niet in staat de beide groepen definitief te scheiden, zoodat de toestand veel geleek op een doorbreking, die door gemis aan reserves geen verder gevolg heeft.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indische Militair Tijdschrift - Extra Bijlagen | 1922 | | pagina 91