was dat van een regimentscommandant, die door een jongere in de ranglijst was gepasseerd. Toen de nieuwe chef uit hoofde van zijn betrekking bij de oefeningen van zijn regiment tegen woordig moest zijn, kon de regimentscommandant hem niet de plaats geven, die hem toekwam. Hij liet de gelegenheid voorbij gaan om te laten zien, wat heilige gehoorzaamheid is. Welk een voorbeeld had hij voor zijne officieren kunnen zijn. Een andere regimentscommandant zag en deed het. Hij vermeer derde de achting, die zijne officieren hem toedroegen, door zijn voorbeeld van zelfverloochening en hoogere opvatting van gehoor zaamheid. Als luitenant ben ik eens in het merkwaardige geval geweest van gedurende een paar maanden bevelen te moeten geven aan hoogeren in rang. Men had de figuur zoo geconstrueerd, dat ik in een aangegeven terrein bevelen zou geven namens eenen kolonel, die zich echter niet aldaar ophield. Mijne orders moesten worden uitgevoerd door eenige kapiteins en door een majoor. Niet allen hebben de heilige gehoorzaamheid gezien en gepleegd, doch de meesten wel en ik bewaar nog steeds de mooie herinnering aan de nobele gehoorzaamheid van den Majoor der Genie de Gaay Fort man en den Kapitein der Artillerie Perelaer, die zagen in welke moeilijke positie ik was geplaatst en die niet alleen gehoorzaam den zonder meer, doch van wie ik daarenboven de meest ridder lijke medewerking ondervond. Nog een voorbeeld van zulk een plichtsgevoel van hoogere orde is de ongehoorzaamheid van eenen officier aan een onzer artillerie-inrichtingen. Zooals men zich nog kan herinneren, had ons leger een flinken tegenvaller in een groote partij geweer kogels met koperen mantel. Deze kogels veroorzaakten aanko- pering van den loop en als gevolg daarvan ernstige gebreken en zelfs ongelukken. Aangezien het ging om een groote geldswaarde, kan men zich voorstellen, dat tal van proeven werden genomen, eerst om de oorzaken te leeren kennen en daarna om het euvel te verhelpen. Niets mocht baten en ten einde raad gaf het Leger bestuur opdracht de partij kogels te vernietigen, opdat zij niet meer zouden worden gebruikt. Denkende aan de geldelijke ge volgen, besloot de betrokken officier dit bevel niet uit te voeren, doch het onderzoek en de proefnemingen voort te zetten. Zijn arbeid werd met succes bekroond. Hij vond, dat de aankopering kon worden opgeruimd, door in eiken houder 4 kogels met ko peren mantel en een kogel met stalen mantel te verschieten. De partij kogels was gered. En daar is het voorbeeld van die mannen in een loopgraaf bij Verdun. Zij hadden door het trommelvuur van den vijand zooveel verliezen geleden, dat nog slechts de commandant in staat was het voorterrein te bewaken. Daar ziet hij den vijand aankomen. 23

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indische Militair Tijdschrift - Extra Bijlagen | 1935 | | pagina 25