HULPMIDDELEN
INDISCHEN MILITAIR-GENEESKUNDIGEN DIENST,
VOORAL TE VELDE.
I.
In een vorig artikel hebben wij getracht, de noodzakelijkheid te be tooien,
die het Indische leger aan wetenschappelijke geneesheeren heeft; thans'
willen wij de voornaamste hulpmiddelen bespreken, die den Indische,i
militair-geneeskundigen dienst, vooral op het oorlogs-terreinten -ebode
staan.
Ieder mobiel leger bestaat uit twee hoofd-factorenhet zoogenaamde
strijdende en het met-strijd en de gedeelte; het eerste is bij ons evui als
in iedere,i wel ingerichte,, en goed geordenden staat, binnen korten tijd
strijdvaardig, en gereed zijne bestemming te volgen; maar het tweede, dat
den olijftak tot zinnebeeld heeft, en het strijdende leger moet verzorgen
en verplegen, is zdó gebrekkig ingericht, zóó weinig van goede hulpinid-
voorzien, dat de geneeskundige werkdadigheid, zelfs bij den grootsten
ijver en de meeste volharding van hare dienaren, schipbreuk lijdt op die
slechte inrichting, en niet bij machte is, de hinderpalen te overwinnen
die zij ontmoet.
Wat geoefende en dappere soldaten, getrokken geschut en achterladers
zijn voor het strijdende leger, zijn hospitaal-soldaten, vervoer- en levens
middelen voor het leger des vredes; gelijk een gemaal veldheer, zonder
geoefende soluaten en deugdelijke wapens, onmachtig is te handelen en
aan zijne roeping te beantwoorden, even onmachtig is de meest kundige
VAN DEN