196 druk van klimaat en van ziekten; maar die verhouding was slechts schijn baar en werd verkregen doordien de toestand bij het Engelsche leger zooveel malen ellendiger was. Toen dan ook Russell, de korrespondent van de Times, dien toestand aan het licht bracht, weergalmde een enkele kreet van verontwaardiging door het oude vrije Engeland, en zijne maat schappij die tot dien tijd, als zoovele anderen, volkomen onbekend was met de behoeften en de gebreken van de verpleging van den zieken soldaat, eiscbte onmiddellijke voorziening en verbetering in dit zoo treurig lot barer zonen. Die eisch werd bevredigd; men zond eene commissie, die ruim van volmacht was voorzien, en haar ter zijde stond eene vrouw, in gansch Engeland gevierd, Miss Nightingale, die niet schroomde al dadelijk te verklaren, dat 96 op de 100 dooden het gevolg waren van besmettelijke ziekten, die men door goede maatregelen had kunnen voorkomen. Nu veranderde alles als met een tooverslag; de geneeskundige dienst werd vrij, en de geneesheeren werden in hunne eischen gehoord. Miss Nightingale formeerde een goed onderricht en goed bezoldigd corps hospitaalsoldaten, en voorbij was de tijd, dat het heil des legers werd opgeofferd aan verjaarde voorschriften en onverantwoordelijke schrielheid. Geneeskundige verpleging, voeding, kleeding, ligging, alles werd verbeterd; in gelijke mate hiermede verdwenen scorbut, dysenterie en koortsen; met de oorzaak verdween het gevolg. In November en December 1855, was het getal dooden, van 23 pet., tot 4< pet. op het getal zieken verminderd. Met bevordering van alles wat tot hvgiène behoort, daalde de sterfte in Januari 1866 tot 1.7 pet., eindelijk tot 1.1 pet.! In den tweeden winter voor Sebastopol doorgebracht bedroeg de gemiddelde sterfte 0,20 pet. op het effectief, en 2,21 pet. op het getal zieken. In denzelfden tijd bedroeg dit bij de Franschen 2,69 pet. op het effec tief, en 19,87 pet. op het getal zieken. Met deze resultaten voor zich, slingerde Scrive, naar het hoofd van hen, wien zulks aanging, zijn anathema: "Ne pas profiler des enseig- nements, que donne la guerre de Orim.ée, ce serail un crime de lese-hu- manilé Schennis der menschheid, ja! dat is het rechte woordMaar welk gevoel moet ons dan bezielen, als wij, aan dezen uitspraak, de verpleging van den zieken soldaat in den Italiaanschen veldtocht toetsen? Wat betrof geschut en projectilen was niets verzuimd; doch de voe ding van het leger was zoo slecht, dat dikwijls brood ontbrak. Het meest gebruikelijke voedsel was beschuit, als drank water met slechte koffie. Eu zoo slecht had de intendance de verpleging van zieken gere-

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Militair Tijdschrift | 1870 | | pagina 203