296 menheid bereikt heeft. Tien van deze patronen wegen een pond, en de prijs daarvan is drie guiujes de 1000 stuks, betrekkelijk de Henry- Martmibuksdie bestemd is in Engeland met der tijd liet Snidergevveer te vervangen, wordt vooral geroemd: de bestrijkende baan, de juistheid van het schot, de groote aanvangssnelheid, en de kracht, waarmee de kogel haar doel doorboort. De met tin geharde kogel sloeg bij de plaats gehad hebbende proeven door lij- duim dikke planken van olmhout heen, terwijl de Sniderkogel slechts door 8j- duims planken ging. Op 200 yards doorboorde ze een ijzerplaat van 4. duim dikte, wat met het Snidergeweer op 100 yards niet mogelijk was, en een blindeering van touwwerk werd op 350 yards doorboord, terwijl de Sniderbuks op 50 yards er weinig indruk op maakte. De juistheid van het schot is 25 u/0 beter dan bij het Snidergeweer. De vernielende werking werd aan een paarden-cadaver beproefd, in welk lichaam de beenderen door de Henry-Martinibuks geheel werden verbrij zeld, terwijl ze door de schoten van het Snidergeweer ongedeerd bleven. Het nieuwe wapen verdient de voorkeur boven de chassepots, zoowel uit hoofde van de meer bestrijkende baan als wegens de juistheid van het schot. In 48 seconden werden 20 schoten gedaan, terwijl het chassepot voor het gelijk getal schoten 1 minuut 4-2 seconden noodig had. Ten slotte valt nog op te merken, dat het Engelsch wapen veel eenvoudiger en ge makkelijker te hanteeren is dan het Eransehe. Intusschen worden er voor dit nieuwe Engelsche achterlaadgeweer nog verscheidene veranderingen bedacht. In de eerste plaats zullen er ter bespoediging van het laden, als ook ter betere verpakking der in verhouding lichte munitie, de patroontasschen anders worden ingericht, als tot nu gebruikelijk was, en wel in dier voege, dat ze niet van onderen naar boven, maar van boven naar onderen zul len worden geopend. Verder wordt de nu in gebruik zijnde bajonet vervangen door de sa belbajonet, waarvan de rug tot zaag ingericht is. Om het geweer voor roest te beveiligen, zullen geweerstoppen worden ingevoerd, die tevens den visierkoirel beschutten, lot heden werden bij het Engelsche leger geene geweerstoppen van 's landswege verstrekt, ofschoon de soldaat het nut tige daarvan gevoelde, en zich met kurk of met lappen wist te helpen.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Militair Tijdschrift | 1870 | | pagina 303