358
Te Weeiien had men Benedeck onbeperkte' volmacht gegeven doch af-
keerig om het centralisatie-stelsel zelfs voor een enkele inaal hij dreigend
gevaar vaarwel te zeggen, het men hem daarbij echter niet eens vrij in
de keuze zijner onmiddellijke omgeving, nog veel minder in de keuze dei-
bevelvoerende generaals. Zoo werd o. a. bij de samenstelling van het
Boheemsche leger de luitenant-veld maarschalk von Hennikatein, zonder dat
Benedeck daarin zelfs geraadpleegd werd, tot chef van den generalen staf
bij dat leger benoemd, en, hoewel zeer bekwaam, was Hemn'kstein echter
voor die gewichtige betrekking geheel ongeschikt.
Dit werd reeds bewezen door de gemaakte overeenkomst, dal hij zich
alleen met de leiding der velddrukkerij en der betrekkingen met de vreemde
correspondenten zou bemoeien voorzeker een zeer eenzijdige en beperkte
werkkring voor den stafchef van een leger, dat zulk een gewichtige rol
te vervullen had. Aan het Oostenrijksche noorderleger was nog toege
voegd de geaeraal-majoor von Krismanie, met den titel van chef der ope-
ratiekansdanj, die in alle militaire zaken eene beslissende stem had.
Daar hij nimmer onder Benedeck gediend had, kan men dus ook niet aan
nemen dat hij door dezen was gekozen. Reeds den 3den Ju]j; nog v^r
dat de slag van Kömggratz eenen aanvang had genomen, werden'Hen-
nikstein en Krismanie uit hunne betrekkingen ontslagen, en trad de ge-
neraal-majoor von Baumgarten als chef van den generalen staf bij het
noorderleger op.
De voorafgaande beoordeeling omtrent Benedeck, ontleend aan het werk
van den Russischen kolonel Dragomirow, is eenigzins gewijzigd overgeno
men uit den Militairen Spectator van 1869.
Wij namen die karakterschetsen hier op, omdat wij in de daarbij ver
melde bijzonderheden, dus ook in de slechte keuze der opperofficieren
van den generalen staf bij het Oostenrijksche leger in Bohemeneveneens
een der oorzaken zien van Oostenrijks nederlaag
tn al die opzichten was het, zooals wij reeds aantoonden en nog nader
zullen zien, bij de Pruisen geheel anders gesteld.
Na deze korte uitwijding keeren wij tot het hoofdonderwerp terug, en
halen aan, dat de Amerikaansche oorlog van 1861—1865 eveneens be
wezen heeft, dat de overwinningen steeds behaald worden door die legers,
Nu wij over d.e oorzaken een enkel woord hebben gezegd, mag ook niet «üt het oog
«orden verloren, dat door Venetië nog een groot deel van Oostenrijks strijdkrachten tegen
Pruisen werd geneutraliseerd. Oostenrijk heeft daarbij dus de groote politieke fout begaan,
eerst te laat tot den afstand van Venetië te hebben besloten.
