484 //In het militair tijdschrift No, 4 van den eersten jaargang komen voor twee belangrijke stukken over de militaire hospitalen en den geneeskundigen dienst in Ned. Indië. Het laatste bevat eigenlijk iets over de verpleging van den zieken soldaat in de hospitalen; terwijl ter loops het hospitaal te Willem I, voor 150 lijders, te ïecht om de ligging en inrichting afgekeurd wordt. De vlaktemaat van het aangeprezen bannelingkwartier te Willem 1 wordt niet genoemd, alléén gezegd: groot genoeg voor een duizendtal dwangarbeiders. Dit beteekent niet 'veel, daar men soms een tiende gedeelte ruimte geeft aan een dergelijk wezen, van hetgeen hem als mensch toekomt! Een zieke Europeaan heeft noodig 15 Q of 75 cub. Ned. ellen met de noo dige vloer- wand- en nokventilatie Te Calcutta is onlangs aangenomen, dat een zieke inlander 09 en een zieke Europeaan 120 voeten of van 1584 tot 2640 cub. Eng. voeten ruimte zullen hebben in eene kamer of paviljoen voor 25 personen, met de noodige deuren en vensters! En bij ons? Als wij ons aan dit heilzaam voorschrift der Kngelschen houdendan komen wij veelzeer veelruimte in onze hospitalen te kortdan zullen in het verknoeide hospitaal te Weltevreden b.'v. geen 600, doch hoogstens 250, lijders verpleegd mogen worden. Wat daaraan te doen? Klagen, gebieden of er in berusten? De regeering kan toch niet in één tooverslag overalwaar zich soldaten be vinden, genoegzame ziekenzaaltjes voor 25 personen laten oprichten en daarbij de noodige lijfartsen plaatsen. Want wil men een lijder observeeren, zoo als het in de handboeken van af Cclsus' tijd voorgeschreven is, dan kan de arts zeer weinige zieken nagaan, dan zou het getal officieren van gezondheid zeker vertienvoudigd moeten worden! En natuurlijk met dc noodige vlagofficieren van verschillende klassen. Wat zal 'dus de klachte over de verpleging van den zieken soldaat uitlokken: Allerlei tegenwerpingen en weinig of geene verandering ten goede. '/A 1 im possible nul n'est tenu" en bovendien te leven onder zieke kameraden, of huis- genooten, zal toch altijd en overal een allerellendigst leven blijven. Maar heeft men zich juist uitgedrukt, als met klem gezegd wordt (p. 198): //Goede en degelijke verpleging van den zieken soldaat is een der eerste en //gebiedendste plichten der regeeringen. Daarin staan de heiligste rechten van //den mensch op het spel"? Wij geloovcn het niet. Wij zouden voor het woord //zieken" gaarne //gezonden" willen gelezen hebben! De staat onderhoudt geen leger, om daarmede hospitalen te kunnen bevolken, en aan militaire artsen werk te verschaffen! De hospitalen zijn wellicht on vermijdelijk noodzakelijk voor den gewonden, maar niet voor den oppassenden militair in vredestijd. Voor don laatste is en blijft een hospitaal, even als voor

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Militair Tijdschrift | 1870 | | pagina 494