579 reiding tot den krijg. Hoezeer ik ook verlang spoedig aan het einde dezer aaneenschakeling van tegenspoeden te komenlicht ik toch uit net boek eene bladzijde, trillende van Duitsche vaderlandsliefde, toen even lofwaardig als de Pransche vaderlandsliefde het geweest was in den dage raad van de omwenteling: "Pruisen was slechts ééne legerplaats; hier de soldaten en aan hunne zijden de vrijwillige jagers en de vrijkorpsen gereed in de gelederen te treden; daar de landweer, hare bataljons en escadrons samenstellende, en achter haar de landstorm, die het geweer van den strooper laadt en de zeis van den landbouwer slijpt. Op hare beurt hadden de vrouwen ver- eenigingen gevormd; uin naam van het in gevaar zijnde vaderland vroegen en ontvingen zij giften van allerlei aard, maakten pluksel en naaiden het hemd, waarop de ransel van den vrijwilligen jager en van den zwarten jager wachtteOnder den bevruehtenden invloed der groote hervormingenaangevangen door Stein en voortgezet door Harden- berg, onder de rustelooze werking van de geheime genootschappen, onder de tallooze buitensporigheden van de Napoleontische dwingelandij was op den Pruisischen bodem een nieuw volk geboren en opgegroeid. Gehecht aan zijn' koning, die de hervormende ministers tot zich had geroepen, die hen gesteund had tegen de voorstanders van voorrechten, was dit volk tevens innig bewogen geworden door de beginselen van vrijheid en volks- regeering, en daarin lag zijne kracht. Het raapte den uitgedoofdendoor Napoleon met voeten getreden fakkel der omwenteling weder op, ontstak hem weder en schudde hem in vuurstralen over Duitschland uit. //TJians even gehecht aan het vaderland als het dit weinig was te mid den van den onspoed, bij Jena en Auerstadt geleden, heeft het dweepziek besloten daarvoor alles op te offeren en tot den laatsten man te sneuvelen om het te redden en vrij te maken. Het Pruisische leger moge verwon nen worden, maar zijne nederlaag zal geen eind maken aan den oorlog. Men zal ook het Pruisische volk, dat achter het leger staat, moeten ver winnen, ter aarde werpen, verpletteren. De worsteling tegen Napoleon neemt toch een geheel nieuw karakter aan, het is met hem niet .meer een geschil van koningen, maar een geschil van volken. In navolging van de Pranschen in hun heldentijdvak, draagt ieder Pruis de zwarte en witte, de nationale cocarde. Dit is het teeken van eene verbintenis, door hem aangegaandit beteekentdat hij bereid is zich te wapenen met het ge weer, dat aan de hand van den soldaat zal ontvallen, die onder de vanen wordt getroffen, en dat elke bres, geschoten in de rijen der verdedigers van het vadeiiand, onmiddellijk zal worden hersteld. Maken wij onzen geest los van ouden wrok en van ouden haat. Laat ons recht doen we-

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Militair Tijdschrift | 1870 | | pagina 589