HULPMIDDELEN INDISCHEN MILITAIR-GENEESKUNDIGEN DIENST, VOORAL TE VELDE. I. In een vorig artikel hebben wij getracht, de noodzakelijkheid te be tooien, die het Indische leger aan wetenschappelijke geneesheeren heeft; thans' willen wij de voornaamste hulpmiddelen bespreken, die den Indische,i militair-geneeskundigen dienst, vooral op het oorlogs-terreinten -ebode staan. Ieder mobiel leger bestaat uit twee hoofd-factorenhet zoogenaamde strijdende en het met-strijd en de gedeelte; het eerste is bij ons evui als in iedere,i wel ingerichte,, en goed geordenden staat, binnen korten tijd strijdvaardig, en gereed zijne bestemming te volgen; maar het tweede, dat den olijftak tot zinnebeeld heeft, en het strijdende leger moet verzorgen en verplegen, is zdó gebrekkig ingericht, zóó weinig van goede hulpinid- voorzien, dat de geneeskundige werkdadigheid, zelfs bij den grootsten ijver en de meeste volharding van hare dienaren, schipbreuk lijdt op die slechte inrichting, en niet bij machte is, de hinderpalen te overwinnen die zij ontmoet. Wat geoefende en dappere soldaten, getrokken geschut en achterladers zijn voor het strijdende leger, zijn hospitaal-soldaten, vervoer- en levens middelen voor het leger des vredes; gelijk een gemaal veldheer, zonder geoefende soluaten en deugdelijke wapens, onmachtig is te handelen en aan zijne roeping te beantwoorden, even onmachtig is de meest kundige VAN DEN

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Militair Tijdschrift | 1870 | | pagina 183