132
gen te houden. Evenwel is het ook zeker, dat de latere overwin
ningen der Pruisen althans duurder gekocht zouden zijn geweest,
indien meer activiteit, meer voortvarendheid aan den dag waren ge
legd geworden, en dat dan aan Erankrijk de verschrikkelijke ramp
spoeden zouden zijn bespaard gebleven, welke Bazaine het thans,
onder de lescherming van dat ongelukkige geretrancheerd kamp van
Metz, heeft bezorgd.
Na den noodlottigen dag van den 6den Augustus trok Mac Mahon,
krachtig vervolgd door den kroonprins van Pruisen, op Nancy te
rug, van waar hij op den linkeroever van de Moezel overging,
Brossard trok, zooals reeds gezegd, op Metz terug, om zich inet
het leger van Bazaine te vereenigen.
Van af dit oogenblik zijn de fransche strijdkrachten in twee wel
te onderscheiden legers verdeeld. Het eerste, nabij Metz, onder
Bazaine, was ongeveer 150 duizend man sterk; het andere, onder
Mac Mahonwas op weg naar Chalonsen bestond uit ruim 140
duizend manschappen.
Het strategisch front van Bazaine strekte zich langs de Moezel,
van Thionville tot, Pont-a-Moussonuit, met Metz als centrum der
operatiën. De vestingen Thionville en Metz gavenook volgens het
gevoelen der Pruisenaan deze linie eene buitengewone sterkteen
maakten het moeilijk, haar rechtstreeks aan te vallen.
De duitsche legers werden zuidwaarts van Metz gedirigeerdten
einde daar de Moezel over te trekken en den vijand op te zoeken.
Daar Bazaine een oogenblik aanvallenderwijze op den rechteroever
der Moezel scheen te willen handelen, was bij deze omtrekkende
beweging der Duitschers groote omzichtigheid noodig, en werd de
bescherming vereischt van een leger, sterk genoeg om eenen veld
slag aan te nemen zoo Bazaine daartoe overging.
Het eerste Pruisische leger, onder Steinmetz, werd voor dit laat
ste aangewezen en nam stelling bij Pange, oostwaarts van Metz.
Den 14del1 Augustus stootten de voorposten van Steinmetz op
den vijand en ontdekten zijdat deze terugtrok.
Zij wierpen zich onmiddellijk op de achterhoede en drongen haar
naar de hoofdmacht terug. Ten einde te voorkomen dat deze ge
heel in wanorde geraakte, waren de Eranschen verplicht hunne
achterwaartsche beweging te staken, front te bieden aan de Pruisen,
hunne troepen te deployeeren en het gevecht aan te nemen.
Gednrende dit gevecht bereikte het 2de duitsche leger, van prins
