181
brengen dat het bijna niets meer op het eerste ontwerp geleek. De
vo.orsteller was echter al tevreden dat er eindelijk iets gebeuren zou.
Gelukte toch deze aanval, dan zou het tevens mogelijk zijn, de
grootste verwarring in de in een kort bestek opeengedrongen
engelsche armee te brengen, terwijl men bij mislukking altijd gemak
kelijk ouder het kanon van het retranchement terug zou kunnen
trekken.
Voor de schijnbeweging op de rechterflank des vijands werd een
bataillon jagers onder de bevelen van den luitenant-kolonel van
Vollenhoven aangewezen, dat reeds des nachts om 2 uur het kamp
verliet, ten einde in den tuin van Matraman te kunnen zijn op het
tijdstip, waarop de tweede kolonne des vijands linkerflank zou aantasten.
De tweede kolonne, waarvoor Jumel eene sterkte van twee kom-
pagniën jagers (volgens Jaufl'ret 3 kompagniën) instede van een
bataillongelijk voorgesteld wasvoldoende geacht hadwerd onder
de bevelen van den kapitein Le Bon gesteld en zou vergezeld
worden door den luitenant-ingenieur Raouleen officier van bekende
dapperheid, overleg en bedaardheid van geest, die gedurende de actie
's vijands werken moest opnemen en zoo mogelijk vernielen, terwijl
daaraan tot geleide werd toegevoegd de sous-luitenant Steiger, die,
daar hij onder Daendels herhaaldelijk belast was geweest met het
toezicht over het omkappen der boomen, met de paden en situatie
van het terrein goed bekend was. Instede van twee bataillons, welke
volgens het oorspronkelijke voorstel den vijand in het front zouden
aanvallen, had Jumel in zijne hooge wijsheid slechts 100 man noodig
geoordeeld en daarbij een officier en eenige artilleristen, met verna-
gelpennen gewapend, gevoegd, die hij daarentegen aan de kolonne
Le Bon onthouden had.
De kolonne van Vollenhoven had echter slechte gidsen en kwam,
na een zeer vermoeienden marsch door allerhande struiken, omge
kapte boomen en verdere beletselen's morgens om 6 uur weder
nagenoeg op dezelfde plaats van waar zij uitgetrokken was, onge
veer tegenover de redoute IMo. 1terecht. De schijnaanval mis
lukte dus geheel, en dientengevolge werd aan Le Bon order tot
terugtrekken gezonden.
Le Bon was inmiddels, omstreeks 5 uur des morgens, onbemerkt
tot zeer dicht bij de vijandelijke werken genaderd; en hoewel hij
mets van den aanval in de linkerflank vernam, oordeelde hij, tegen
het aanbreken van den dag, de vijandelijke positie welke hij zeer
slecht bezet zag, toch te moeten aanvallen.
