182
Deze aanval, welke dus reeds begonueu was vóór dat de order
tot retraite ontvangen kon worden, werd met zeer veel levendigheid
ondernomen en gelukte aanvankelijk. In een oogenblik had Le Bon
zich van een groot gedeelte der vijandelijke batterijen meester gemaakt
en het bataillon, dat ze bezet hield, geheel op de vlucht geslagen.
Weldra echter bemerkte de vijand de zwakte van het korps dat.
hem in de linkerflank aanviel, waarop het gevluchte bataillon Engel-
schen zich spoedig weder verzamelde, en Le Bon genoodzaakt werd
tot den terugtocht, die hij gelukkig nog tijdig genoeg ondernam
om ze in goede orde te kunnen volbrengen. Door gebrek aan
pennen was hij echter niet eens in staat geweest, het vijandelijk
geschut te vernagelen.
Gelijktijdig met den aanval in de linkerflank waren ook de 100
man in front opgerukt en de vijandelijke werken op een pistoolschot
genaderddoch zich bij den terugtocht van Le Bon niet sterk ge
noeg gevoelende tot eenen aanval tegen de Engelschendie steeds
meer en meer troepen naar hunne werken deden oprukken, moesten
zij onverrichter zake terugkeeren.
Aan de koloune van Vollenhoven werd nu order gezonden om
ook terug te trekken.
De uitval was dus geheel en al mislukt, en de vijand bewees
zulks, door reeds om 7 uur, kort nadat de Eranschen teruggetrok
ken waren, uit zijne batterijen, welke in den nacht van den 21stea
op den 22sten nagenoeg voltooid waren, met 6 of 8 stukken en eenige
mortieren liet vuur op het retranchemeiit te openen. Dit duurde
tot omstreeks 11 uur, toen het door het vuur der fransche artillerie,
uit het voorfront van het retranchemeiittot zwijgen werd gebracht.
Aldus eindigde, een uitval die, wanneer men zich aan het oor
spronkelijk plan had gehouden, met grond veel voordeel had mogen
beloven, terwijl het kinderspel, dat men thans vertoond had, zoo
belachelijk was, dat onderscheidene engeische officieren later schertsen
de!' wijze gevraagd hebben, wat de Eranschen denll&steI1 toch eigenlijk
in hunne werken kwamen doen.
Het is echter treurig, dat dit kinderspel den Eranschen 9 dooden
en 16 gewonden kostte en dat, zooals Jauflret verzekert, het daar
door veroorzaakte verlies der Engelschen nog veel grooter was.
De levendige aanval en de ordelijke terugtocht der koloune Le^
Bon. hadden echter de 'denkbeelden van Jumel omtrent de geringe"*
waarde der javaansche soldaten weder overtuigend gelogenstraft.
Wordt vervolgd.)
