gemaakt, daaruit weder hebben kunnen verdrijventerwijl eindelijk de redoute N°. 5 haar vuur voor de redoute No. 3 had kunnen brengen, en alzoo den vijand veel nadeel had kunnen doen. Doch niets van dit alles gebeurde; het bataillon van der Kaa vluchtte in zoo groote verwarring over de brug naar het retranchementdat de Bngelschen gelijktijdig binnendrongende 2 stukken voor de brug slechts tweeen de redoute No. 4 niet meer dan 8 of 10 schoten doen konden. Gillespie wende zich met zijne koloune volgens het plan dadelijk naar de redoute No. 4; de verwarring in het retranchement was zoo groot, dat het 2e regiment, hetwelk op bevel van Jansseus zoo spoedig mogelijk oprukteniet tijdig genoeg deze redoute bereiken kon en deze ook in handen der Engelschen viel. De kommandaut van dit regiment, luitenant-kolonel du Four, werd bij den eersten aanval aan het hoofd gewond. Inmiddels was Gibbs met zijn bataillon in het gevolg van Gillespie ook langs de redoute N°. 3 in het kampement gekomen, en had hij zich naar de redoute N°. 2 gewend, terwijl aan de noordzijde de kolonel Wood met de engelsche reserve-brigade langs den grooten weg, en de luitenant-kolonel Mac Leod met het 69e regiment langs de groote rivier, het noorderfront en de aldaar gelegen redoutes N°. 1 en 2 aangetast hadden. De fransche generaal Jauffret, die zich met weinige manschappen in de redoute No. 2 opgesloten had, had aanvankelijk de beide bataillonswelkein de loopgraven geposteerdhet noorderfront ver dedigen moesten, krachtdadig met zijn geschutvuur bijgestaan, doch weldra viel Wood op de redoute N°. 2 aan en drong er met een groot aantal manschappen binnen. Jauffretdie gebrek aan patronen en slechts 25 man tot zijne beschikking hadzag een der bataillons aan het noorderfront wijken en wilde dit nu tot versterking van zijn zwak bezetten post aanvoeren. Hij verliet daartoe de redoute N°. 2, doch viel in handen der kolonne Gibbs, die inmiddels ook op de redoute N°. 3 aangerukt was. Plotseling echter sprong de redoute N°. 2 in de lucht en met 223 De oorzaak, dat deze redoute iu de lucht sprong, is niet hekend. Dehertog van Saxen-Weimar onderstelt dat de majoor Muller, kommandant der artillerie aldaar, het kruitmagazijn aangestoken heeft, omdat deze officier zich eenige dagen te voren uitgelaten had, dat hij zich liever in de lucht wilde laten vliegen dan zich overgeven» Jauffret verhaalt in zijn rapport, dat hij voor het verlaten der redoute een lont in het kruit had geworpen.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Militair Tijdschrift | 1871 | | pagina 230