haar een tal van ingeischendie er inmiddels binnen gedrongen waren. Dit bracht groote verwarring onder het engelsche leger te weeg, daar men nu vreesdedat het geheele terrein gemineerd w as. Deze vrees was echter spoedig voorbij, en nu viel Gibbs het bataillon voor de redoute N°. 2 in den rug aan, met dat gevolg, dat van de 15 officieren 8 dadelijk sneuvelden en 4 zwaar gekwetst werden terwijl het geheele bataillon op weinige manschappen na vernield werd. Het tweede bataillon van het 3e regiment, dat in de loopgraven voor de redoute no. 1 gelegerd waswas intusschen door de kolonne Mac Leod aangevallen enden vijand langs de redoute no. 2 in den rug ziende aanrukkeneveneens genoodzaakt terug te trekkenhet verloor daarbij veel volk, terwijl het overblijvende gevangen genomen werd. Het 3e bataillon van het 3e hetwelk in de loopgraven bij de redoute No. 1 langs de slokkan gestaan had, was intusschen door den kolonel Gibbs uit zijne stelling gedrongenwierp zich in zijne vlucht reshtstreeks op het aanrukkend 2e regiment, en veroor zaakte daardoor natuurlijk groote verwarring. Dit regiment herstelde zich intusschen weder; en daar men tegelijk eenige stukken rijdende artillerie in werking had gebracht en het springen der redoute No. 2 verwarring onder den vijand veroorzaakt had, kwam deze een oogenblik tot staan, zoodat men zelfs hoop schepte dat hij teruggedreven zou worden. Jumel had intusschen kavallerie laten aanrukken en op den vijand doen chargeeren; maar daar hij zijne infanterie te gelijkertijd een gelederenvuur deed openenkwam de kavallerie tusschen twee vuren, waardoor de charge mislukte. Daardoor en door de vlucht van eenige paarden der rijdende artillerie werd weder vérwarring onder de in fanterie gebracht, welke nu met geene mogelijkheid meer voorwaarts te brengen was, en waardoor de geheele vooropgestelde rijdende artillerie verloren ging. Inmiddels hadden Gillespie en Gibbs zich met de beide door het noorderfront binnen gedrongen engelsche kolonnes vereenigd, en daar de Britten nu ook artillerie hadden doen aanrukken, besloot Janssens, die eene omtrekking vreesdetot den terugtocht, welke, onder dekking van het 2e regiment en een bataillon jagers onder kommando van den brigadier von Lützow, in goede orde aangevangen werd. 224 Bij den engelschen kolonel, die hem wil laten fusilleeren, omdat hij hem verdenkt de redoute in de lucht te hebben laten vliegen, ontkent hij echter eenig deel aan dat feit te hebben en wordt daardoor behouden. Ook klopt zijn beweren niet met de reden, die hij voor het verlaten der redoute opgeeft.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Militair Tijdschrift | 1871 | | pagina 231