Engelschen hebben er zich echter dikwijls met, vrucht van bediend
en de beste fransche* troepen daarmede teruggeslagen.
•/Met de nieuwe wapenen is het zeker nog zeer moeielijk om bin
nen de 300 of 400 meters een goed geregeld salvo te geven; boven
die afstanden is de soldaat kalmer en zal het, bij goede oefening in
tijd van vrede, wel mogelijk zijn hem naar het kommando te doen
luisteren.
//Dit laatste is van zeer veel belang, niet alleen omdat anders
munitie verspild wordt, maar ook omdat het salvovuur het benige
is geschikt om op afstanden, grooter dan 400 meters nog werkelijke
resultaten te verkrijgen.
//Wij weten allen, dat de soldaat bij het rottenvuur geneigd is
zoo veel mogelijk te schieten, zonder zich veel om het aanleggen te
bekommeren. Binnen de 400 meters kan men door de 'geringe
kromming van den kogelbaan een goed resultaat verwachten van
een horizontaal vuur, waarbij de vizierklep neergeslagen is; naar
mijne meening de eenige rationale wijze van gebruik van het rotten
vuur. Boven genoemde afstand erlangt de kogelbaan eene te groote
kromming, en is het gebruik van de vizierklep onvermijdelijk.
//In ieder geval kan een troep infanterie door het salvovuur tot op
600, 700 en 800 meters eene belangrijke ruimte met kogels over
stelpen en ontoegankelijk maken voor den vijand; mits zij alsdan
eene stelling heeft ingenomen, de afstanden ongeveer kent, en genoeg
zaam door terreii.hindernisseu gedekt is om kalm te kunnen schieten.
//Een korps, dat offensief wil handelen, kan van het salvovuur
geen gebruik maken; het is dan zeker in de minderheid tegenover
den verdediger. Dat vuur is evenmin aan te bevelen bij kleine af
standen tegen een naderenden vijandbuitengewone omstandigheden
uitgezonderd, schijnt het in 't algemeen vrij nutteloos, om het ver
schrikkelijk voordeel prijs te geven dat het snelvuur (rottenvuur)
of afstanden binnen de 400 meters aanbiedt."
Ten opzichte van het rottenvuur (tweegeJederenvuur) vernemen wij
//Met het gladloopsgeweer en de formatie op drie gelederen kon
elk man per minuut ongeveer drie schoten doen. Met de getrokken
karabijn, die later werd ingevoerd, was, vooral door de meerdere
moeilijkheid der lading, slechts een schot per minuut mogelijk. Be
denkt men daarenboven, dat bij dit wapen de kogelbaan veel min
der flauw was dan bij den gladden loop en dat het veel minder ver
draagt, dan moet men toestemmen, dat het misschien een goed wapen
was voor tirailleursmaar dat het zeker geen doelmatig wapen in
2
