414
den beschiktzijaan wie de gevraagde vergunning verleend werd
zouden met het bijwonen der lessen kunnen beginnen een jaar vóór
dat hun verlof in Nederland verstreken is; blijkt het na verloop van
dat jaar, uit de rapporten van de professoren, wier college zij hebben
gevolgd, aan den minister van koloniën, dat zij niet genoegzaam
geschikt zijn, dan gaan zij weder naar Indië terug.
Zij hebben in dit jaar in ieder geval heel wat geprofiteerd, dat
hun later altijd te pas komt, wanneer zij benoemd worden als com
missaris of secretaris in eene gerechtelijke informatie.
Zij van wie het blijktdat zij wel de noodige geschiktheid bezitten,
zouden een jaar verlenging van verlof kunnen krijgen, en, nadat zij
alzoo twee jaren de rechtscolleges hadden bijgewoond, zouden zij
voor de professoren der rechterlijke faculteit een examen kunnen
afleggen, waarbij het militair recht de hoofdzaak is. Zij hebben
door het bijwonen der colleges genoeg van het Romeinsch- en het
hedendaagsch recht geleerd, om hiervan een algemeen denkbeeld te
hebben; het is niet genoeg, het een of ander wetboek goed te kennen;
om een goed rechter te zijn, dient men eene eenigszins algemeene
rechts studie gemaakt te hebben.
Na voldoend examen zouden zij dan gepromoveerd kunnen worden
tot meester in het militair rechten ook in de ranglijst het Mr,
voor hunne namen voerenevenals het Br. van de officieren van
gezondheid, die doctor zijn; het oog wil ook wat, en de ijdelheid
bij den mensch is niet geheel weg te cijferen, zelfs niet bij den
officier
Men zoude het aan de keus van den officier kunnen overlaten?
bij welke academie hij de lessen wenscht te volgen.
Hieraan behoeft volstrekt geene toelage verbonden te zijnde
officier geniet alleen zijn gewoon verlofs-tractementalleen zoude men
hem moeten vergunnen, de colleges gratis bijtewonen.
De professoren genieten een tractement van den staat, en het
geldt hier een groot staatsbelang, namelijk de vorming van militaire
rechtsgeleerden; en bovendien, of zij voor 50 of 60 personen college
houden, dit maakt weinig verschil. Tot hiertoe kost het dus aan
den staat bijna niets.
Wij houden het er voor, dat er liefhebbers genoeg gevonden
zouden worden; het leven in onze academiesteden is niet onaange
naam, en niet duurder dan in andere plaatsen; ieder jaar hebben de
studenten een paar maanden vacantie, waarvan zij natuurlijk ook
profiteeren, zoodat zij niet het geheele jaar verbonden zijn.
