628 De overtocht daarvan, die na behoorlijke verkenning stormender hand en onder een luid hoerahwerd bewerkstelligdkostte ons dan ook eenige dragersterwijl Prins Solimande aanvoerder der Ter- nataansche hulptroepen, benevens een paar Europeesche soldaten bij deze gelegenheid ernstig verwond raakten. Aan de overzijde der tweede rivier bevond zich een uitgestrekt bosch. Eerst nadat ver scheiden worpen uit den mortier waren gedaan, mocht het gelukken den vijand daaruit te verdrijven. Van den houwitser kon geen gebruik gemaakt worden, dewijl deze op geen der smalle sterk hel lende voetpaden in batterij kon worden gebracht. Nadat het hier- bedoelde bosch, dat zich ongeveer een uur gaans uitstrekte, was doorgetrokken, verklaarde de eenige bij de kolonne aanwezige gids, dat hij het spoor bijster was, en niet wist te zeggen waar Manoe- samanoe lag. Bedreigingen noch beloften mochten baten. Er schoot dus niets anders over, dan het kompas tot richtsnoer te nemen en eenvoudig noordwaarts - te marcheereu. Tegen 4 uur stuitte de voorhoede onder een hevigen slagregen tegen een heuvel van eenige honderde ellen hoogte. Twee wegen stonden er thans opende eene bestond in het over-, de andere in het omtrekken van dezen heuvel. Met het oog op de spoedig in te vallen duisternis besloot de expeditie-kommandant tot het eerste, in de hoop van, eenmaal op den top gekomen, een geschikter en veiliger bivouac-plaats te zullen vinden dan aan den voet. De voorhoede kreeg derhalve last den heuvel te bestijgende hoofdtroep volgde met den meesten spoed. Toen deze laatste tot ongeveer het 2/8 gedeelte der hoogte was ge komen begon de schemering in te vallenen nog had het laatste peloton den top niet bereikt, toen er reeds eene nachtelijke duisternis heerschte. Alleen zijdie ooit te midden van hevige regens in deze gewesten een nacht in de open lucht hebben doorgebracht, kunnen zich een denkbeeld vormen van de hachelijke positie der kolonne. Wel is waar had de kommandant der voorhoede inmiddels eene zeer geschikte plaats uitgekozen voor het bivouac en werd die plaats door den hoofdtroep bereikt, maar' de geheele sleep koelies met vivres en munitie, zoomede de achterhoede en hulptroepen, waren genoodzaakt, op het glibberige paddat naar boven voerdete overnachten. Gelukkig hield de regen tegen 8 uur op en begon de lucht daarna wat op te helderenen werd het daardoor mogelijkom zich ten minste eenigermate te vereenigen op de geschiktste punten van het voetpad. Tegen 10 uur des avonds vielen er van de voorposten eenige schoten.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Militair Tijdschrift | 1871 | | pagina 635