132
AVij gelooven dat de Minister, hetzij met alle eerbied voor een
zoo hoog geplaatst en kundig staatsdienaar gezegd, hier eenigs-
zins het bekende r/gouvernerc'est prévoiruit het oog verliest.
Wij houden het er ook voor, dat in de eerste twee of drie jaar geen
vijandelijke vloot hier zal verschijnenmaar wij zijn er volstrekt
niet zeker van, dat dit ook over tien of twintig jaar, of wellicht
eerder, het geval niet zal zijn. Wanneer de inwendige toestand van
het nieuwe Duitsche Keizerrijk eerst is geconsolideerd, wellicht andere
mannen daar het bestuur van den staat in handen hebbendan open
baart zich mogelijkevenzeer als bij andere natiënde zucht naar
het bezit van koloniën, als débouché voor overtollige krachten en
voor de voortbrengselen des vaderlandszoo al niet uit winstbejag.
Evenzeer kan ook de politiek van Amerika, Prankrijk of Engeland
weder wijziging ondergaan. Niemand kangelooven wijmet eenige
zekerheid voorspellen, hoe de toestand over 20 jaren zijn zal, en
dan is het voorzeker verstandig, zich op alle eventualiteiten voor te
bereiden, en juist den tijd van vrede, die ons thans gegeven is, tot
die voorbereiding nuttig te besteden.
Men moet weten wat men wil. Wil men de kolonie niet ver
dedigen bij aanval van buitendan wel acht men deze zelf ondenk
baar,dan geen verplaatsing van den bestuurszetel, maar dan ook
geen leger meer van 28,000 man, geene kustbatterijen te Tjilatjap
of strandbatterijen aan de noordkust van Javageen getrokken ge
schut, geen de Beaumontgeweren. Dan eene militaire begrooting
van hoogstens tienin plaats van twintig millioen gulden 's jaars
dan marine, alleen voor de politie ter zee en het opsporen van zee-
roovers, en een legertje, alleen tegen inlandsche oproertjes.
Maar is de aanval van buiten niet ondenkbaar; wil men de kolonie
bij zoodanigen aanval verdedigen, dan moeten het leger de middelen
tot zoodanige verdediging niet onthouden worden. Dan moet men
niet opzien tegen de enkele inillioenen, welke eene inrichting van
het leger en van de defensie overeenkomstig de vereischten kosten
zal; dan moeten, naast een spoorwegnet, de verplaatsing vau den
zetel van bestuur, de oprichting van een generalen staf, de doelma
tige bewapening der troepenenz. enz. op den voorgrond staan.
Zooals de zaak thans gesteld is, is het een hinken op twee ge
dachten, dat tot kolossale geldverspilling leidt en geen goede uit
komst belooft. Maar alvorens te beslissen, aan welke gedachte men
den voorrang wil toekennen, bedenke men wèi de zoo juiste woorden,
onlangs (in den Gids No. 11 van 1871) door Prof. P. J. Veth
