en beklommen de tirailleurs de terreinhelling, die voor hen lag. Zoo goed mogelijk achter die hoogte gedekt openden de tirailleurs een zeer langzaam vuur naar die punten, van waar men den rook der schoten had of koude zien uitkomen. De controleur Koks beklom, op uitnoodiging van den kolonne- kommandant, met zijne hulptroepen de heuvels, die zich ter linker zijde van de bezette positie bevondenenhoezeer de ravijnen be letten den vijand geheel te naderen, werd hierdoor eene voor de kolonne gewenschte afleiding aan "s vijands zijde bewerkt. Koks en zijne troepen deden wat zij slechts konden. Al meer en meer begonnen de vijandelijke projectielen over de linie heen te vliegen. Niemand werd er echter door gedeerd. De tirailleurs daalden de hoogte af, en werden door een peloton der landmacht en een der marine versterkt. Met spoed naderde de linie nu den voet van het gebergte. De gesloten troepen stelden zich achter de terreinverhooging op, en de mortier der landmacht kwam, op last van den kolonnekommandant, vooruit, eene kleine bedek king bij zich hebbende. Luitenant Kerrebijn (van de artillerie) deed hier drie worpen-, waarvan de 2e en 3e goed doel troflen. De 1' ging te ver. Door het vuur van een der worpen raakte, de alang-alang, waarmee hier het terrein bedekt wasin branden was de kolonne kommandant reeds bedacht om door tegenbraudeu op eenen afstand van het brandend gedeelte ook het gras in brand te stekenten einde zoo doende een vrij vak te krijgen het gevaar af te weren, toen het vuur, in plaats van links, zooals aanvankelijk het geval waszich rechts uitbreidde en al spoedig bij een minder brandbaar gedeelte uitging. Toen nu de tirailleurs den voet van het gebergte bereikt, een oogenblik gerust en zich wat verzameld haddenliet de majoor Yeenhuijzen stormen. Het opklimmen ging, door de steilte des heuvels en door de daarop groeiende korte alang-alang, zeer moeielijk. Het smalle naar boven voerende pad werd zooveel mogelijk vrijgelaten. De luitenants Hirschmann, Kesner en Cokart der landmacht, Spanjaard der mariniers en van Burgh en Schotborgh der marine, die de tirailleurs op voorbeeldige wijze geleid hadden, moedigden hunne ondergeschikten op de beste wijze gedurende het beklimmen van den heuvel aan, en bereikten met de eersten hunner den top der hoogte; na een kleine poos rustens benedenwaarts van dien topoin bij adem te komen en om zich te verzamelensprongen de voorsten toen tegelijk naar bovenbestormden de versterkte stellingwaaruit 206

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Militair Tijdschrift | 1872 | | pagina 213