•208 kolonne, eene goede stelling bezet hadden, werd de versterking ver nield en zooveel mogelijk alles, wat tot hare samenstelling gediend had, naast het pad in de diepte geworpen. De controleur Bensbach die, zonder gevaar te achtensteeds zich in de nabijheid van de kolonne-kommandant ophield, had door de hulptroepen van Segerie vernomen, dat nog hoogstens een kanon schot verderop het pad weer versterkt zou zijn, doch dat er overi gens niets meer bestond, wat naar eenige versterking zweemde. Eene kleine rust werd gegund aan de bestormers, die zulks meer dan verdiend hadden. Het beklimmen van den steilen, gladden heuvel en de vlug uitgevoerde bestorming had hen die reeds eenen langen marsch achter den rug hadden uiterst vermoeid. Om echter gedekt te zijn, werd luitenant Resner, die van het begin van het gevecht toonde hier op zijn ware plaats te wezen, met 20 man vooruit het pad opgeschoven. Dit verricht, beklommen de kolonues gedeeltelijk den heuvel en stelden zich rechts en links van het pad in positie, terwijl de overigen beneden zich, bij wijze van achter- wacht, posteerden. De reserve-munitie werd boven geplaatst, de vivres bleven eerst nog beneden. Hierna werd door de vooruitgeschovenen bedachtzaam het pad gevolgd, dewijl noch rechts, noch links er van mogelijkheid was om vooruit te komendaarop volgden de overigendie aan de bestor ming der genomen positie mede hadden deelgenomen. De rest bleef vooreerst de ingenomen positie bezetten; Jater volgden de overige deelen der kolonnes, en nam dat gedeelte, wat onder aan den voet van het gebergte zich opgesteld had, positie op den meergenoemden heuvel, terwijl de anderen, wier plaats nu ingenomen was geworden, de beweging naar boven volgden. Niet ver had de vooruitgeschoven patrouille onder luitenant Resner geavanceerd, of eene tweede versterking werd aangetroffen, juist bij eene kronkeling van den weg, en werd er dadelijk op hen, die zich van de onzen lieten zieneen flink vuur geopend. Resner stelde zich zoo bedekt mogelijk met de zijnen op, en beantwoordde 's vij- ands vuur. Op het hooren der schoten bij den voortroep sloten weldra eenigen zich nog daarbij aan, en menig juist schot deed vallen wie zich aan de onzen durfde vertoonen. Spoedig was ook deze versterking ons; een goed gerichte worp had ook hier weder meegewerkt om den verdedigers schrik aan te jagen, en hen hunne stelling vrij spoedig te doen verlaten.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Militair Tijdschrift | 1872 | | pagina 215