244 In den Oosterschen oorlog van 18531855 bewaarden de Turk- sche Donau-vestingeninzonderheid Silistria, en Kars, in Azië, hun nen ouden naam, terwijl zich om Sebastopol de beslissing van den oorlog te zarnen drong. De versterkte plaatsen op andere punten van Europeesch Rusland (met name aan de Oostzee-kust) behoeven slechts in herinnering te worden gebracht." Maken de vestingen den oorlog slechts langer van duur en duurder zonder eenig nut «Als twee staten tegen elkander oorlog voeren, zoo geldt het be langen, die elke partij met verstandig overleg of in de hitte van den hartstocht zoo hoog schat, dat zij de van een' oorlog onafschei delijke offers daarvoor brengt, en wel in de hoop op een' gelukkigen afioop van de vijandelijkheden. Beide partijen hopen op de over winning die de van hare zijde gebrachte offers beloontals zij be haald wordtwant het gevaldat een staat zonder eenig uitzicht op goeden uitslag (of hij dezen langs militairen of wel langs diplo- matischen weg verwacht, is hetzelfde) slechts een' oorlog honoris causa onderneemt, kan gevoeglijk buiten beschouwing blijven. Beide partijen wagen alzoo het onzekere krijgsgeluk met meer of minder gegronde uitzichten op gunstigen uitslag, en deze uitzichten nemen voor iederen oorlogvoerende toe met de mate van geestkrachtdie hij bij de oorlogvoering aan den dag legt, met het vaste besluit van zijne zijde het uiterste voor dien uitslag op het spel te zetten. De onvoonvaardelijke zekerheid van eene gelukkige uitkomst is bij den oorlog ternauwernood ooit voorhanden, nog minder dan bij zoo vele andere menschelijke ondernemingen, en dat dit zoo is, geeft aan het besluit tot oorlogvoeren die onmetelijk ver reikende strekking en aan den oorlog zei ven dat element van het onberekenbare, welke uit zeker standpunt wel tegen den oorlog in het algemeen of tegen een bijzonderen oorlog (zoo als de poging tot afscheiding van de zuidelijke staten in Noord-Amerika) pleitenmaar nooit tegen een afzonderlijk oorlogsmiddelzoo als b. v. de vestingen. Als de eene partij met zekerheid vooruit wist, dat zij ten slotte toch het onder spit delft, zoo zoude men meestal den oorlog in het geheel niet beginnen of ten minste hem zooveel mooglijk bij tijds en zooveel mooglijk zonder schade trachten te eindigen. De niet bij de zaak betrokkene of de op verren afstand staande politicus of koopman mag zich op dit profetenstandpunt plaatsen.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Militair Tijdschrift | 1872 | | pagina 251