408 voorbeeld: //Geen vorst, geen volk, geen veldheer kan eeuigszins ge waarborgd zijn, zoo men duldt, dat de officieren op het slagveld onderhandelen over de overgaaf en de wapenen nederleggeuals vrucht van een contract, voordeelig voor de individuen der korpsen die het sluiten, maar nadeelig voor het leger." En elders: »De overgaven, gedaan door ingesloten korpsen, hetzij gedurende een veldslag, hetzij tijdens een veldtocht, zijn overeenkomsten, waarvan al de bepalingen voordeelig zijn voor de personen die ze aangaan, en waarvan al de nadeelige bepalingen voor de overige soldaten van het leger zijn. Zich te onttrekken aan het gevaar, om de stelling van zijne makkers gevaarlijker te maken, is blijkbaar eene laagheid. Een soldaat, die tot een aanvoerder zou zeggen: //Daar is mijn ge weer, laat mij naar mijn dorp gaan," zou een deserteur tegenover den vijand zijn de wet zou hem ter dood veroordeelen. Wat anders doet de divisie-generaal, de bataillonschefde kapitein, die zegt: //Laat mij naar huis gaan of ontvang mij ten uwent, hier zijn mijne wapenen Er is slechts ééne eervolle wijze om krijgsgevangene te worden gemaakt; dat is, afzonderlijk genomen te worden, met de wapens in de handen als men er zich niet meer van bedienen kan. Zoo werden Erans I, de koning Jan en zooveel dapperen van andere natiën genomen." April 1872. Enrrs.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Militair Tijdschrift | 1872 | | pagina 415