464
was geworden en dat elke andere krijgskundige combinatie aan
zijn geest ontsnapt. Onder den indruk van deze bezorgdheid doet
hij eemge stukken brengen op het plateau van Plappeviilebepaalt
hunne plaats, neemt er de schoten van waar en verliest meer dan
een uur met te vergeten, dat het lot van Frankrijk en van zijn
leger op 5 tot 6 kilometers van daar beslist wordt. Daarna stijgt
hij weder te paard, rijdt door de bivakken van de artillerie-reserve
en denkt er niet aan, terwijl hij de kanonnen hoort, die om hem
donderen, dat hij daar honderd twintig vuurmonden van zwaar
kaliber heeft, die reeds lang op het slagveld moesten zijn. Dat is
het oogenblikwaarin prins Frederik Karei, er aan wanhopende den
tegenstand der korpsen van Ladmirault en Leboeuf te vernietigen,
besluit eene buitengewoon krachtige poging tegen onze rechterzijde
te beproeven. Hij doet drie legerkorpsen tot den aanval samenwer
ken, bijna 80,000 man, met de convergeerende vuren van 14 bat
terijen of 84 stukken, waartegen de maarschalk Canrobert slechts
de ontoereikende batterijen zijner division kon overstellen. Ondanks
dit gebrek aan artillerie houd onze infanterie zich goed, en in zijn
rapport verklaart prins Karei, dat de Pruisen hunnen aanval moesten
staken en »de medewerking van de Saksers tegen de flank van den
//vijand afwachten". Gedurende dezen tijd gaat de maarschalk Ba-
z ine voort met het plateau van Plappeviile te onderzoeken en
zijne gemeenschap met Metz te verzekeren. Hij ontmoet officieren
die hem tijdingen mededeelen; de eenen rijden in galop met hunne
caissons voorbij om munitie te halen voor het 6l^e korps, dat er
sinds een uur niet meer heeft, de anderen worden door den gene
raal Bourbaki gezonden, die in allerijl om zijne artillerie-reserve
vraagt, niets ontroert hem. Het vuur neemt toe in hevigheid en
schijnt te naderen, hij schijnt het niet te bemerken; de garde is in
zijne nabijheid, op eenige honderden meters, hij denkt er niet aan haar
nabij te komen, noch den generaal Bourbaki de minste instructie te
zenden. Hij plaatst zijne twee batterijen in het débouché van den
weg naar Briey, daarna keert hij terug gelijk hij gekomen is en
gaat dood bedaard naar het hoofdkwartier, op het uur, waarop de
vijand met vereenigde krachten den aanval ging hernieuwen.
//Ziedaar de feitenzoo als zij zijn voorgevallen op dien nood-
lottigen dagtegenover die Pruisische vorsten en generaalsdie men
sinds het krieken van den dag te paard vindt, te midden van hunne
troepen, hen volgende in het heetste van den strijd, alles zeiven
Zie beneden het voorbericht van zijn eigen boek. Fn.