465 nagaande en het slagveld eerst verlatende, als de bevelen gegeven zijn voor den nacht en den volgenden morgen. Hoe kan het dan verwonderen, dat de overwinning hun verbleven zij, ondanks de heldhaftige dapperheid van onze soldaten, die men den geheelen dag gelaten heeft zonder bevelen, zonder leiding, zonder munitie en zonder hulp Na zulk een verhaal heeft de schrijver gelijk, met er bij te voe gen: "Deze feiten zullen zoo ongelooflijk schijnen, dat men ternauwer nood de juistheid zal willen aannemen." Wij zuilen hem niet volgen in zijne gissingen bmtrent de redenen, die een1 maarschalk van Frankrijk tot zulk een buitengewoon gedrag hebben kunnen bewegen. Wij zijn nog niet aan ons laatste onderwerp van verbazing. Ofschoon de maarschalk, te oordeelen naar het geheel der schik kingen, die hij treft, en naar eenige bijzonderheden, die veel beteekenend schijnen, sedert besloten had zich in de- versterkte legerplaats om Metz staande te houdengaat hij in zijne laatste telegrammen aan den keizer en aan den maarschalk Mac-Mahon voort met het tegenovergestelde voornemen aan te kondigen. Den schrijft hijIk denk nog altijd de richting naar het noorden te nemen en door Montmedy op den grooten weg van Sainte-Mene- Jiould naar Chdlons te komen. Zoo deze te sterk bezet is, zal ik door Sedan marcheeren en zelfs door Mezières om Chdlons te bereikend Dat is al een zeer gewichtige dépêche. Men weet maar al te zeer wat het gevolg er van geweest is. De maarschalk Mac-Mahon, be kend gesteld met dezen marsch van Bazaiue, besluit, met weerzin, naar het schijnt, zich bij hem te gaan voegen. Hij doet aan de bevelhebbers van Montmedy, Verdun en Longuyon schrijven: Zend aan den maarschalk Bazaine nevensgaande zeer gewichtige dépêchedoe ze hem toekomen door vijf of zes koeriers, wien gij, om deze zending te vervullende noodige sommen zult betalen, hoe hoog zij ook mogen zijn. //Mac-Mahon aan Bazaine. «Uwe dépêche van den 19lleu ontvangen. Ik ben te Reims, ik marcheer in de richting van Montmedy. Ik zal overmorgen aan "de Aisne zijn, van waar ik naar omstandigheden zal opereeren om u te hulp te komend Men ziet hetin het vertrouwen op de belofte van den maar schalk Bazaine, om de beslissende bewegingdoor hem aangekondigd, te steunen, slaat ons tweede leger den weg in naar Sedan!! tiet was reeds zeer laat om het leger van Metz te ontzetten,

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Militair Tijdschrift | 1872 | | pagina 472