480 ongunstig was, zou het onmooglijk zijn het bijeen te houden; het zou een ontbonden leger zijn, en het prestigedat het nu nog omgeeft, zou geheel te niet gaan; het zou eeue vlucht worden, waarvan de gevolgen onberekenbaar zouden zijn." Gevoelen van den maarschalk Canrobert (6e korps.) '/Uit Met! te gaan om zich in het binnenste van het land te begeven met ein deloos lange kolonnes van goederen, ambulances en geschut, die wij in ons gevolg zouden medesleepen en langs eene enkele lijn, is eene onmooglijke zaak." ////De gevolgtrekking is, dat men onder Metz moet terugkeereu, den vijand treffen, hein overal treffen, en, zoo men besluit te ver trekken, al het belemmerende (de impedimentaachterlaten." Gevoelen van den generaal Ladmiruult (4e korps). "Het is onmooglijk eene zaak van langen adem te ondernemen, want bij da eerste ontmoeting zou men versleten zijn, bij gebrek aan munitie.' (Vergel. boven het bericht der ontdekking van kruit op 24 Augustus Zou dat cijfer 24 eene drukfout zijn? Fr.) Gevoelen van den maarschalk leboeuf (3e korps). "De maarschalk legt eerst in zeer levendige bewoordingen uit, dat hij niet aanspra kelijk is voor den toestand, waarin het Rijnleger gebracht is. Hij heeft tot heden het gewicht der beschuldigingen gedragen, die men op zijn bestuur doet drukken; maar hij verklaart, dat men hem niet geraadpleegd heeft en niet naar hem geluisterd, toen hij zeide, dat eene versterkte legerplaatsgelijk Metzuitsluitend was aange legd om in staat te stellen, onder hare bescherming een leger te vormenbeantwoordende aan de eischen van een' toestanddien de aanvallen van den vijand in het leven konden roepen. De versnip pering van het leger langs de grens is niet zijn werk. Hij wilde het in het begin van den veldtocht bijeentrekkenin plaats van het langs de grens te déployeeren gelijk gedaan is geworden. Het leger ongeschonden te behouden is de grootste en beste dienst, die men het land kan bewijzen maar hoe dit te doen zonder levens middelen Het bittere en kort aangehoudene antwoord van Bourbaki leert beter dan al de andere, hoe de toestand door den maarschalk was blootgelegd gewordenen hoe men vooraf de chefsdie men raad pleegde, had willen binden door het gebrek aan munitie te doen gelden als een' betooggrondwaartegen niets in te brengen viel. "Mijne levendigste begeerte", zeide de generaal, '/zou geweest zij" een gat te maken in de richting van Chateau-Salins en ons lucht

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Militair Tijdschrift | 1872 | | pagina 487