512
kleinere detachementen, gebeuren moet. Waar b. v. 12,000 rnaii
infanterie tot bereiking van eenzelfde doel bestemd zijn, mag de
haar toegevoegde artillerie, door het optreden van afzonderlijke bat
terijen geene verschillende kleine tafereelen scheppenmaar zij
moet met hare volle kracht tot bereiking van dat zelfde doel me
dewerken.
Dit zal alleen dan mogelijk zijn, wanneer die batterijen niet naar
de inzichten van hare kommandanten rondtrekken, maar aan één
bevel, dat van den brigade- of voorhoede-kommandant, gehoorzamen.
Is deze alleen bezield met eene bemoeizucht in alles wat op de
infanterie betrekking heeftde richting en den tijdmaat van den pas
niet te vergeten, dan hebben de batterij-kommandanten, als kleine
koninkjes, natuurlijk vrij spel.
De aanwending van artillerie in massa is in den grooten oorlog
regelhet gebruik van enkele batterijen uitzondering.
Nu rijst de vraag op, of bij de voorhoede eene batterij 4-of eene
batterij 6-ponders moet worden ingedeeld.
De artillerie van de voorhoede komt in ieder geval het eerst in
het gevecht en zal daarin ook het langst blijven. Daarom zal elke
aanvoerder die batterij het liefst bij de voorhoede hebben, welke de
meeste munitie bij zich heeft; en dit is de 4-ponder batterij.
Gedurende den marsch aan de artillerie eene bepaalde dekking te
gevenis doelloosomdat dit wapen in onmiddellijk verband met
de andere wapens is en door die wapens wordt omringd. Bestemt
men eene kompagnie of een batailloii infanterie voor die onnoodige
dekking, dan kan men er zeker van zijn, dat zij worden onttrokken
aan de operatiën van den hoofdtroep, en de artillerie heeft bovendien
niets aan hare dekking, omdat de infanterie haar, bij het snel op
rukken op den duur toch niet kan bijhouden.
Het is duidelijk, dat, wanneer men genie-troepen heeft, deze bij
de voorhoede zijn.
Komen wij terug op de indeeling in voorhoede, hoofdtroep en reserve.
Zoodra men tegen den vijand oprukt, kunnen die bestanddeelen
niet onmiddellijk op elkander volgen, omdat een of ander ongeval
dat aan het hoofd mocht plaats vindende geheele kolonne in ver
warring zoude kunnen brengen.
Daartoe moet de voorhoede vooruit worden gezonden. Zij moet
zooveel zelfstandigheid bezitten, om bij het stooteu op den vijand,
door haar wederstand, aan het overige gedeelte der kolonne tijd
tot opmarscheeren te geven.
