544
drie maanden vroeger op dezelfde plek geleden door de eskadrons
van Latour-Mau'bourg. Bliicher was achter de Katzbach gekomen.
Op dringend verzoek van Gouvion Sait-Cyr, snelde de keizer met
J\Tey het door Sclnvarzenberg bedreigde Dresden te hulp. Het gevaar
was groot. Gouvion Saint-Cyr had een zes- of zevenmalen sterkeren
vijand in zijn marsch weten tegen te houden maar hij was nu tegen
de muren van eene groote stad gedrongen en had geen troepen genoeg
om ze te verdedigen. De keizer kwam. De gelegenheid, die hij te
vergeefs in Silezië gezocht had, hij vond ze nog veel schooner in
Saksen. Hij greep ze aan.
De slag van Dresden duurde twee dagen. De eerste was een dag
van roem voor het veertiende korps (Gouvion Saint-Cyr) en van de
jonge garde, de tweede voor de ruiterij. De aandacht van den
keizer was geheel gericht op een zwaar korps Oostenrijkers, dat den
linkervleugel der boudgenooten uitmaakte en zich zoo gewaagd had
in een dal met steile wanden, dat het onmooglijk was, in geval van
gevaar, de minste hulp te ontvangen. Zijn invloed 'op zijne oude
wapenbroeders had den bekwaamsteu en bij de soldaten liet meest
geliefden kavallerie-generaalMurat, tot hem teruggebracht. Hij toon
de hem die prooi. Sinds den morgen viel de regen met stroomen neder.
In den modder en bij het ongunstigste weder was niets minder dan
zulk een chef noodig om een onervaren troep ter overwinning te
geleiden. Hij zelf voerde de jonge ruiters tegen de carrés aan wierp
deze omversabelde alles neder, wat stand hield maakte gevangenen
bij massa's en joeg de overigen op de vlucht. Die linkervleugel
was in weinige uren vernietigd. //De Rransche ruiterij"schreef Bel-
liard//heeft waarlijk wonderen gedaan."
In gelijken geest schreef Murat zelf des avonds uit Wolnitz (27
Aug)) I'andamme een1 dag later uit Hellendorff, Marmont twee
dagen later uit Palkenhayn. Yandamme had last ontvangen Töplitz
in Boheme te bezetten, de hertog van Ragusa moest den geslagen
vijand vervolgen.
De 15derl Aug. had echter laatstgenoemde tot den keizer de profe
tische woorden gericht en den 16™ nog eens herhaald: ,/Ik vrees,
dat den dag, waarop LTwe Majesteit eene zegepraal behaald en een1
beslissenden veldslag zal meenen gewonnen te hebben zij vernemen
zal, dat zij er twee heeft verloren.11 Reeds den 31s*en had de ramp van
andamme s korps bij Kulm de voorspelling meer dan vervuld, want
den 26stcn was ook Macdonald bij de Katzbach verslagen geworden
door Bliicher, en den 23sten Oudinot bij Grossbeeren door Bernadotte.
