567
Het tegen Wangkang uitgezonden detachement rukte voort tot
op eenigen afstand van de woning van den pangeran Rongo, waar
eerstgenoemde zich met ongeveer 600 man vereenigd had. Hij be
vond zich op den rechter Kweenoever, terwijl enkele zijner aanhan
gers op den linkeroever waren overgegaan.
De militaire kommandant was nuonzes inziensverplicht ge
weest, al dadelijk handelend op te treden, omdat Wangkang zich
openlijk tot vijand had verklaard en er dus geen sprake van onder
handeling had mogen zijn. Dit geschiedde echter niet, omdat de
resident, met het oog op de aan Wangkang door de regeering ge
schonken amnestie, van oordeel was, dat niet onmiddellijk van den
sterken arm gebruik moest worden gemaakt, doch dat hij vooraf
behoorde te worden gesommeerd. Toen de troepen tot ongeveer 100
passen van den vijand genaderd waren, hielden zij derhalve halt, en
werd pangeran Sjerif Hassiin naar Wangkang gezonden met de vraag
welke zijne bedoelingen waren, en met den last, dadelijk voor den
resident te verschijnen.
Het antwoord luidde, dat hij gekomen was met het oog op de
hem door de regeering geschonken vergiffenis; dat hij 36 uren uit
stel vroeg om zich te beraden omtrent zijne verdere handelingen, en
dat hij iiiet voor den resident wilde verschijnen.
De resident deed hierop aan Wangkang weten, dat hem een
kwartier uurs gegeven werd om aan de gegeven bevelen te voldoet),
en dat hij, zoo hij hieraan geen gevolg gaf, het ergste te vreezen
had. Goesti Moiiamad stond aan de zijde van Wangkang en sloeg
dé hand aan de greep van zijn mandouw.
Men kon hieruit reeds aÜeiden hoe de verdere houding van Wang
kang zoude zijn. Onmiddellijk toen het bepaalde kwartier verstreken
was, werd dan ook de militaire kommandant door den resident uit-
genoodigd, geweld te bezigen.
De overste Schultze deed nu het vuur openen; de vijand beant
woordde dit uit lilla's, donderbussen en geweren.
Een belangrijk deel der te Bandjermasin aanwezige inlandsche sol
daten was nog kort in dienst; de meesten moesten nog den vuur
doop ondergaan, en waren onder de mingeoefenden te tellen.
De hooge noodzakelijkheid, om tegen Wangkang een goed succes
te behalen en diens invloed, en daarmede de kracht van den opstand
te fnuiken, deed derhalve den militairen kommandant besluiten, het
Europeesch gedeelte der manschappen tegenover den vijand te stellen
en de inlanders de reserve te doen uitmaken.
