beschouwd werd als een //appendix" van een rang, en menig officier
vermeende verongelijkt te zijn, wanneer hij er geen bezat van eene
klasse, met zijnen rang overeenkomende.
Dat dit het middel niet was, en kan zijn om eene ridderorde
in waarde te doen stijgen, behoeft wel geen betoog.'
Wanneer nu bij een leger, bij het toekennen van rangen en be
trekkingen en het verleenen van decoratiën en andere onderschei
dingen, verdiensten noch kunde, dienstijver noch karakter aanbeve
lingen zijn, maar gunst en dienstjaren alléén in aanmerking komen,
dan zullen intrigues, routine en gemakzucht noodzakelijk de gevol
gen van dergelijke handelingen zijn.
Om een denkbeeld te gevenin welke mate de routine en de ge
makzucht bij het Pransche leger heerschtenzij het voldoendede
volgende bijzonderheden uit den jongsten oorlog aan te halen, welke
tevens aantooneu, hoe duur die routine en die gemakzucht den
Pranschen zijn te staan gekomen.
Aan de oude slagorde waarbij de tirailleurs op vijftig el vóór,
de tweede linie op honderd en de reserve op twee honderd el achter
de eerste linie opgesteld werden hielden de bevelhebbers zich, on
gerekend de verdere dracht der nieuwe vuurwapenen, vastmet uitzon
dering evenwel van generaal Deligny, bij Bem'y op 7 October 1870.
Yan daar het hooge cijfer der gekwetsten en gesneuvelden aan de
Pransche zijde.
De och tend-veldontdekkingen werden steeds op hetzelfde, door
het reglement voorgeschreven uur gedaan; daaraan en aan de ge
woonte, die op de veldtochten in Algerie en Mexico, waar men
dagen achtereen marcheerde zonder den vijand te ontmoeten was
ingeslopenom den voorpostendienst te verwaarloozen, moet het wor
den toegeschrevendat het leger bij herhaling overvallen werd, zooals
o. a. bij Weissenburg met de divisie Douay en bij Beaumont met
de troepen van de Pailly het geval was.
In de laatste oorlogen gewoon te overwinnen, geraakte het leger
op zijne terugtochtenwaar het niet in geoefend scheenbijna altijd
in volle verwarring, meermalen zelfs op de vlucht, zooals o. a. het
1° legerkorps te Saarbrug.
Zoo hadden de maatregelen, die den kommandanten der vestingen
voorgeschreven waren, uitsluitend op een geregeld beleg het oog,
en hield men zich hierbij slaafs vast aan de oude school van Mon-
talembert en die van Carnot, d. i. eene krachtige verdediging op
korten afstand.
206
