betaald worden, dat hun bestaan tot op zekere mate onbekommerd
mag lieeten.
Mogen we de berichten der dagbladen geloovendan zal de tegen
woordige Minister van Koloniën, die persoonlijk heelt kunnen aan
schouwen hoe de zaken stonden eenige jaren geleden, en weet, hoe
de toestand sedert door toenemende duurte is verslimmerd, gevolg
geven aan den aandrang van het Indisch legerbestuur en van de In
dische regeering ten deze. We doen dus geene verwijten aan re-
geeringspersonenmaar alleen aan "hen, die, helaas! in hunne on
bekendheid met Indische toestanden het hunne er toe willen bijdra
gen om den tegenwoordigeu toestand, tot nadeel van den goeden
geest in het legerte bestendigen. H et hooge woord moet er uit
vraagt men meer hooge rangen in het leger, in het belang der be
vordering, die hier slechter is dan in Nederland ook al in 't na
deel van den goeden geest in het legeromdat een luitenant
kolonel hier vaak een belangrijker kommando heeft dan een generaal
in Nederland, dan is het: maak geen vergelijkingen; spreekt men
over tractementsverhoogingdan is het daarentegen//en wij dan
In 's Hemels naam, geachte recensent, stook toch het vuur van een
onzaligen naijver niet aan! Gun toch aan lien die, ver van hunne
betrekkingen verwijderdin een niet met hun gestel overeenkomend
klimaat, vaak gezondheid en leven aan het moederland ten offer
brengen, althans eene behoorlijke materiëele positie. Gij spreekt,
aan het slot van uw opstelover eene neigingom eene soort van
antogonismus aan te wakkeren tusscheu ons leger en het leger in
het moederland. Die bedoeling is verre van ons geweest; nooit
hebben de Indische officieren hunne Hollandsehe kameraden de tal
rijke verbeteringen benijd, die het Hollandsehe krijgswezen in de
laatste jaren onderging. Wij vragen echter, of wij de door den re
censent uitgebrachte beschuldiging niet althans met evenveel recht
op hem-zelven terug kunnen werpen? Op hem, die ons blijkbaar
'onze //hooge'' tractementen en pensioenen benijdt? Wij herhalen
met den recensenthet is verkeerd en slechtbeide legers te willen
scheiden of van elkander te vervreemden.
Een twintig jaar geleden toen de bevordering in Indië nog zoo
veel beter was dan in Holland, kwam een Indisch hoofdofficier met
verlof in Nederland. Een zijner tijdgenootendie nog den kapi
teinsrang bekleedde, benijdde den gelukkigen kameraad. //Ko
lonel, wat hebt u het toch goed getroffen." Ja, was het antwoord,
dat zegt ge weleen vijf en twintig jaar geleden gingen we met
364
