518
troepen drong vooruit om paden te kappen en trappen daar te stel
len waar zulks noodig was. Niettegenstaande dit kon de kolonne
slechts zeer langzaam eu met groote inspanning avanceeren. Hellin
gen van 35° waren zoo goed mogelijk beklimbaar gemaakt door hier
en daar steunpunten voor den voet en leuningen aan te brengen,
maar het bovenbrengen der bagage, munitie en artillerie was bijna
ondoenlijk.
Op het voorbeeld der officieren sloegen allen de handen aan het werk
en, kostte het ook telkens eenen halven dag inspanning, de eene
hoogte na de andere werd beklommen en men kwam het roofnest
al nader en nader.
Bij de voorhoede en spits bevonden zich eenige der ons bevriende
Radjas (kaïnpongshoofden)die als gids diendenen toen de voorste,
om zijne enorme pajong de //parapluieman" genaamd, de rots in het
oog kreeg, gaf hij zijne vreugde door een soort krijgsdans te kennen.
Hierop avanceerde de voorhoede groepsgewijze en tirailleur uit
de flank, om den omtrek te verkennen. liet zich thans voordoende
gezicht was werkelijk grootsch en prachtig.
Midden in eene bruiscliende, over rotsen stroomende rivier verhief
zich eene 200 voet hooge loodrechte, als uit graniet gehouwen rots,
op wier dichtbewassen top men de nokken van vele daken uit het
groen zag te voorschijn komen. Slechts eene smalle rotsachtige land
engte verbond haar aan den rechteroever, in welke landengte een holle
weg of rotspad met trappen en kronkelingen naar de kampong voerde.
Alles was stil daarbovengeen rook of beweging was te bespeuren.
Met de grootste behoedzaamheid avanceerde de voorhoede eu trachtte
zich in het front te verbreeden, maar dit was in den hollen rotsweg
niet mogelijk.
Het valt niet te ontkennendat in deze en vroeger overgetrokken
terrein-afdeelingen een handvol vijanden eene machtige kolonne had
kunnen tegenhoudenmaar de schrik was den geisoleerden roover-
stam om het hart geslagen, toen zij de kompagnie werkelijk over
de bergen had zien komen.
Daar werd eene witte vlag zichtbaar boven de daken. De gid
sen klauterden stout naar boven door den hollen weer, de spits hen na.
De kampong was verlaten en toen de voorhoede, op de hielen
gevolgd door de kolonne, met den looppas naar boven ging om bij
eventueel verraad spoedig de gevaarlijkste plaats te doorloopen, bevond
zij zich plotseling op een plein of plateau, aan alle zijden door
kolossale huizen omringd.
