60 openbaar maakt zonder vergunning, of omdat hij eene eerroovende sententie krijgt; moet de arme weduwe, wanneer die man overleden is, daaronder lijden? Wij vinden dat zeer hard. Dat de vrouw bij hertrouwen haar pensioen verliest, is wel niet zoo hard, maar toch ook niet billijk; immers, voor dat pensioen is door den man gedu rende zijn leven voortdurend gecontribueerd. Nog minder is de dwang te verdedigendie de weduwe kan worden opgelegd om haar pensioen in Nederland of in Indië te verteren. Het zou ons te ver leiden indien wij elk artikel van het reglement aan eene nauwkeurige beschouwing wilden onderwerpen. Elk artikel nagenoeg zou ons stof kunnen leveren tot een protest; wij wijzen slechts op art. 22, 23, 28, 32, enz. Maar wij laten dit achter wege, omdat wij boven de hoofdpunten hebben behandeld, deze o. i. reeds voldoende hebben aangewezen dat de bestaande bepalingen gebiedend wijziging vereischenen wij thans de verdere détails ge voegelijk kunnen laten loopenwe willen de beschuldiging ontgaan, dat wij spijkers op laag water hebben gezocht. De vraag is nuop welke wijze aan al de tegenwoordige bezwaren kan worden tegemoet gekomen? DoQr het aannemen van soortgelijke rationele grondslagen als bij solide particuliere maatschappijen (o. a. de N. I. levensverzekering- en lijfrentemaatschappij) zijn aangeno men; met instandhouding van het tegenwoordige fonds, dus met veel lagere contributie dan bij elke andere maatschappij. Wij ont veinzen ons niet, dat de hiervoor noodige berekeningen zeer moeielijk zijn; op grond daarvan zou echter ons voorstel wel niet afgewezen kunnen worden. Wij zouden ons fonds willen doen dienen als meduwenfonds voor de gehuwden, als weezenfonds voor allen die (wettige of onwettige) kinderen hebben, als opvoeding-fondsmede voor dezen; als spaar kas voor allen, vooral voor de ongehuwden, wie het anders wellicht te zwaar valt, om bij een huwelijk het verschuldigde te betalen als lijfrente fonds voor hen, die over een zeker aantal jaren hunne in komsten of pensioenen wenschen te vermeerderen. De deelneming niet verplichtendmaar alleen opgesteld voor de actief dienende of gepensioneerde officieren van het Indisch leger, omdat aan dezen het fonds toebehoort. Yoor de te verzekeren sommen een maximum te bepalen, b. v. f 3000 per jaar voor een weduwen-, f 300. voor een weezenpensioenenz., omdat anders het bestaande

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Militair Tijdschrift | 1873 | | pagina 67