DE MILITAIRE SCHOOL VAN SAINT-CYR.
Vóór eenigen tijd verscheen er een werk van Courcelle-Seneuil,
getiteld Rhéritage rle la Revolution. Quesliotis constitutionnelles.
Daarin bespreekt hij ook den slechten geest, die gekweekt werd aan de
Polytechnische School en aan de School van Saint-Cyr, zoodat hare
vroegere leerlingen in den jougsten oorlog meer in hunne verplich
tingen te kort schoten dan iemand anders. Vóór drie weken werd in
een Pransch Tijdschrift dit ongunstig oordeel gedeeltelijk bevestigd
door iemand, die vermoedelijk tot de laatste school behoort of be
hoord heeft. Ofschoon onder den tegenwoordigen oorlogsminister de
Cissey eetiige verbeteringen in de tweede der genoemde instellingen
werden ingevoerd, waarop ik later zal wijzen, is het bedoelde opstel
toch merkwaardig genoeg om ouder de aandacht van Nederlandsche
militairen te worden gebracht, en bevat het wenken, die wellicht
ook in ons land of in Indië behartiging verdienen.
Zoo er eene onbetwistbare en vertroostende waarheid is,, die uitr
den laatsten oorlog in het licht treedt, is het deze, d«c de Pransche
soldaat, ondanks den ontzenuwenden invloed van het tweede keizer
rijk, de roemrijke overlevering van den nationalen moed ongeschon
den heeft bewaard. Te Keichshof'en gelijk te Gravelotle, te Beaumont
gelijk aan de Loire, heeft de geoefende soldaat voorbeelden gegeven
van heldhaftige furiahij heeft den ;dood getrotseerdhij is dezen te
gemoet gevlogen met een vuur en eene zelfverloochening, die zelfs
aan den vijand een schitterend huldebetoon hebben ontlokt. En wat
waar is van de soldaten, is, zoo mogelijk, nog meer waar van de
aanvoerders. Die officieren van de keizerlijke garde, die men door
twintig jaren van feesten, vleierijen en gunsten voor verwijfd kon
10