DE VERHEFFING VAN DEN ONDEROFFICIER.
Ieder, die zijne aandacht aan krijgszaken wijdt, erkent, dat goede
onderofficieren eene der hoofdvoorwaarden van een goed leger zijn.
Maar bij die erkenning blijft het veelal. Om iets in hun belang
te doen zal ik het verslag van eene Zwitsersche commissie mededee-
lendie tot taak had te onderzoekenwelke de middelen zijn om
het korps der onderofficieren te verheffen.
«Neem, om bekwame onderofficieren te vormen, be
kwame mannen. Dit leidt ons dadelijk tot het eerste gedeelte van
het vraagstukde keuze van de onderofficierenaan wien moet zij
worden toevertrouwd en hoe moet men er bij te werk gaan
Hier zijn twee wijzen van verkiezing aanbevolen geworden (zonder
te spreken van de benoeming der officieren en onderofficieren door
den troepwat slechts eene ongezonde toepassing is van democra
tische beginselen op het leger, de minst democratische instelling ter
wereld): de eene, de oude, de rechtstreeksche benoeming door den
kapitein, zonder eenig toezicht en onder zijne persoonlijke verant
woordelijkheid; de andere, die wij het stelsel der aclspirant en zouden
kunnen noemen en die hierin bestaan zou, dat, gedurende de oefening-
als rekruut, de jongelingen, genegen om bevordering aan te nemén,
zich zouden doen inschrijven dikwijls examen zouden ondergaan en,
zoo zij bekwaam geacht werden, de kweekerij vormen, waaruit men
de onderofficieren trok.
Dit stelsel, door een der leden van de commissie aangedrongen,
zou het voordeel hebben den kapitein een' leiddraad te geven en ook
favoritisme van zijnen kant belettenmaar in de toepassing zou het
hem dikwijls belemmeren en het zou moeilijk wortel schieten in de
