2:35
cipiitieerd en hebben de zaden van demoralisatie, w'er gevolgen spoe
dig merkbaar werden, bij de bezetting van Parijs overgebracht.
Den 17lleu September kwam het Duitsche leger voor Parijs. Welke
wending had het krijgsgeluk der Pruisen genomen, indien de legers
van Mac-Mahon eu Bazaine daar waren geweest, waar Trochu ze ge-
wenscht had! Want die alleen hadden indien zij het hoofd der
vijandelijke kolonnes geattakeerd of haar van elkander of van haar
operatie-basis hadden afgesneden, aan de doode strijdkrachten van Pa
rijs waarde kunnen geven en de ziel moeten zijn van de verdediging
der hoofdstad. Dat zoude volgens Trochu het problema zijn geweest
voor eene nationale verdediging, waarvan men resultaten kan verwachten.
Het grootste gedeelte van het Duitsche leger was de Seine ten
zuiden van Parijs overgetrokken en naar Versailles opgemarcheerd
eene stad, wier bezit, door hare eigene hulpbronnen en hare ligging
ten opzichte van Parijs, voor den vijand van het grootste gewicht was.
Om het bezit van Versailles aan den langs het plateau van Cha-
tillon voortrukkenden vijand te betwisten, had Trochu 100000
man voor den dagelijkschen dienst bij de voorposten, in de forten
en verschillende verdedigingswerken noodig, rnaar hij kon nauwlijks
over 85000 man strijdbare troepen beschikken.
Niettemin dacht hij met zijn energiekeu en kundigen onderbe
velhebber den Generaal Ducrot dat men den vijand het koste
wat het wil, dat bezit moest betwisten. Aan de verwezenlijking van
dat denkbeeld werden '28000 man opgeofferdDat was het begin
van het gevecht bij Chatillon, waarin meer dan de helft van de
jonge Fransche soldaten, niet bestand tegen het vuur der Pruisische
artillerie, het hazenpad koos, ondanks de krachtige pogingen van hun
aanvoerder, zijn staf en verscheidene korpsen, die tot den avond van
dien dag den strijd volhielden, om zulks te beletten.
tiet verlies van het gevecht bij Chatillon had het verlies van het
plateau van dien naam ten gevolge, en noodzaakte den belegerden,
voortaan binnen hunne verdedigingsliniën te blijven en zich tot het
defensief te bepalen.
Zij moesten dien toestand benutten, oin hunne vrijwilligers tot
militairen te vormen eu zoodoende een actief en van de bezetting
van Parijs onafhankelijk leger te organiseeren, een leger, dat te
eenig -rtijd in staat zoude zijn, tot het offensief over te gaau. Hiertoe
had men zes weken noodig.
De nationale garde werd van 60 tot 260 bataillons gebracht en
gekleed, uitgerust en gewapend. Dit duurde drie maanden.
